Az biraz uzun bir yazı olabilir. İzlemeyen yoktur belki ama yine de spoiler içerdiğini belirteyim.
Bu bossları tek tek değerlendirmek istiyorum ama öncesinde söylenmesi gereken şeyler var. Döneminde özellikle Türkiye’de inanılmaz hakkı yenen bir seriydi ki hala öyle denebilir. Çakma pokemon lafları bu seriye edilen küfürdür, en ağır hakarettir. İnanılmaz bir altyapı ve hikaye içerir esasında. Belli zamanlarda aceleye gelmişlik olsa da dolu dolu bir seridir.
Bosslar serinin belki de çocukların bir iki digimonu haricinde en iyi yazılmış, kurgulanmış ve çizilmiş en iyi digimonlardı. Çocuk serisi gibi görünmesine rağmen öyle olmadığı bossları görünce anlaşılır.Hiçbir şey toz pembe değildir, insanları ürpertir. Şahsi fikrim, düşman karakter çizimi ve tasarımı konusunda en iyi seridir. Bu konuda kendisini döneminin diğer önemli serilerinden (pokemon vs.) ayırır.
Şimdi digimonlar hakkında bir kaç kelam edelim.
Devimon: Özeldir, çünkü serinin ilk villianıdır. Seviyesi yetişkin olmasına rağmen aynı seviyeden diş geçirebilen olmadı kendisine. Metal çarklarla da bir üst seviye kadar da güçlüydü zaten. Kendisinin zıttı (melek) olan ve yenme potansiyeli olan belki de tek tip digimon Angemon anca diğer digimonların gücünü alarak yenebilmiştir.
Etemon: Teması gereği çok korkutucu olmayan aksine eğlenceli bir düşmandı. Ana bir villian değildi belki ama Taichinin bir üst aşamaya geçmesinde önemli payı vardı.
MetalEtemon: Tasarım olarak fena değildi ama olmasa da olurdu. İçlerindeki en gereksizi muhtemelen.
Vamdemon: Bu da özeldir, çünkü en uzun süre çocukları meşgul eden düşman kendisidir. Serinin neredeyse üçte biri kendisine ayrıldı. Dünyaya da gelmesiyle birlikte, herkeste korku yaratmasıyla, çocukları çaresiz bırakmasıyla, karizmasıyla, gücüyle öne çıkmıştır. Herkesi tir tir titretir, bu alemin kralı benim mesajı verirdi. Kendi seviyesinde yenilmesi zordur, yine melek digimon Angewomon tüm digimonların gücünü toplayarak yenmiştir.
VenomVamdemon: Etemon ve MetalEtemonla birlikte belki de en az dikkat çeken düşmandır. Bir Vamdemon kadar etkisi olmadı belki ama sayesinde kehanet gerçekleşti ve iki super digimonu görme şerefine eriştik. Wargreymon ve Metalgarurumon serinin iki demirbaşıdır.
Piemon: Serinin bir numarası. Ne vamdemon ne de devimon bu adamın yarattığı havayı yaratamadı. İki son seviye digimonuna güvenen çocuklar dark master’larla karşılaştıktan sonra işlerinin ne kadar zor olduğunu anladıkları andaki ifadelerini unutamam. Tasarımıyla, karizmasıyla, gücüyle, havasıyla serinin en iyisiydi. İki son seviye bile yenemedi kendisini, holyangemon olmasaydı hepsi rahmetli olmuşlardı. Burada biraz da Holyangemon’un ilk gözükmesi sebebiyle, plot armor sayesinde kurban gitti diyebiliriz. Yoksa yenilecek adam değildi.
Metalseadramon ve Mugendramon: Bu ikisini beraber yazmak seriyorum. İçlerindeki en badass iki düşman bu ikisiydi. Her ne kadar Wargreymon’un özel gücü dramon killer’ına tekte kurban gittilerse de bıraktıkları intiba diğerlerinde aşağı değildi. Eksikleri yok ama artıları (tasarımları) var. Ekstradan mugendramon’un numemonlarla olan sahnesi her seferinde ağlatır.
Pinocchimon: Çok farklı bir digimondu. Kitabı kapağına göre yargılama lafı en çok kendisi için geçerliydi belki de. Çocuksu görüntüsünün altında şeytani bir yüzü vardı. Hikayesi etkileyicidir, tek istediği arkadaşları olmasıydı. Ölümünün arkadaşlık rozeti sahibi yamato’dan olması çok vurucuydu.
Apocalymon: Sanki son anda akla gelmiş de yazılmış gibiydi. Güya son bosstu ama girişi de çıkışı da çok aceleye geldi. Etki olarak çok önemli bir digimon değil gözümde, çok birşey yazmaya da gerek yok.
Genel sıralamamı da yazayım.
Piemon > Vamdemon > Devimon > Mugendramon = Metalseadramon > Pinocchimon > Apocalymon > VenomVamdemon > Etemon > MetalEtemon
Ağlıyorum. 
