@wadef in de bahsettiği gibi, bölümler eski karanlık havasını kaybetmiş. Fazla aydınlık.
Panel geçişleri o kadar kopuk ki tam olarak hikayeye dahil olamıyorum, ufak çaplı bir skip mevzusu var sanki.
Tek güzel nokta biraz Guts'un o çaresizlik anıydı. He adamın sevdiği kadın elinden alınmışken bu hala 'ona vuramadım' diye hayıflanıyor, orada nasıl meseleyi gözden kaçırmış hafiften. Muhtemelen Casca mı Griffith mi diye seçenek sunsak Griffith'i seçer.
Neyse esas yazarını kaybetmişken bu kadar abartmaya gerek yok, buna da şükür. Devam etmese bunu da bulamayacaktık.