Kendi kültürel sınırlarının içinde yer almadığı için ya da toplum baskısından etkilendikleri için bazı yerli filmlerin eleştirildiği, kötülendiğini gördüm. Recep İvedik'in ilk iki filmi gerçekten karakter komedisinin önemli ögelerindendi. Dışarıya karşı, flashbacklerden gördüğümüz kaba saba bir tip olan Recep karakterinin altında yatan saflığı görüyoruz ilk iki filmde. İnsan içine çıkmayan asosyal bir tip Recep. O yüzden insan ilişkileri konusunda ilkel kalmış. Bazı şeyleri, götürdüğü pizzanın promosyonunu yemek gibi, normal gören bir kafa yapısına sahip. Ekonomik düzenin bir parçası olmadığı için promosyonun da aslında ödenen para dahil olduğunu bilmiyor.
Bir diğeri de Kolpaçino. Sabri karakterine can veren Aydemir Akbaş kişisini pek sevmesem de genel olarak orijinal denebilecek karakterlerin harmanlandığı güzel bir suç komedisi örneği. Kolpaçino, Türkiye'de yapılmaya çalışılıp yapılamayan bu türün güzide bir demirbaşlarından birisidir. Kötü oyunculuk ve senaryo iz bırakmaz. Kolpaçino'nun özellikle ilk filminden herkes 2-3 replik biliyordur. Bu bile başarısının kanıtıdır.
Yazıldı mı bilmiyorum. Squid Game acayip ama nasıl acayip. Kafayı yedirecek şekilde abartıldı. Bir ara her yer her şey Squid Game idi.
Squid Game güzel dizi. Ama o kadar. Popüler kültürün etkisiyle parlayan bir yapım. Dünya genelinde yaşanan ekonomik krizin de etkileri var bu filmin bu kadar izlenmesinde. Ülkemizde de malum ekonomik durum ortada, insanlar böyle bir konuyu işleyen dizi bulunca atladılar haliyle.