Spoilerı okuduktan sonra biraz duraladım ve bir sigara yaktım.
Biraz düşündüm, eski Arc'ları falan.
E. Oda eskiden bu kadar "çocuklara" yönelik çizmiyordu. Elbette her zaman bir Shounen özelliği taşısa da yer yer bunun dışına çıkıyordu One Piece.
Nami'nin adası, Alabasta, Ennies Lobby vs...
Crocodile'ın tüylerimizi ürperttiği kadar germedi bizi Big Mom.
Üzgünüm dostlar fakat BM'nin yumruğunu bloklamak Luffy, Zoro ve hadi bir de Sanji'nin yapacağı bir şeydir diyebiliriz. -Ki bloklamak ile bloklamaya rağmen savrulmak başka bir şeydir. Bege, kale formundayken 1-2 yumrukta feleği şaşmıştı zira.
Veya gene BM'nin yumruğu Luffy ve Sanji beraber bloklamışlardı.
Chopper kim arkadaşım?
Normalde, hangi mangaka çizerse çizsin şu sahneyi; BM'nin yumruğunu bloklamaya çalışan Chopper muhtemelen geminin en dibine kadar göçer ve komaya falan girerdi.
Ben demiyorum ki BM'ye karşı bir şeyler yapmasınlar. Denesinler tabii ki, hatta belki vurmayı bile başarabilirler. Ama bunun bedelini ödemek zorundalar.
One Piece'i sıkıcı bir noktaya getiren şey bu. Tayfa ne yaparsa yapsın; asla ama asla bir bedel ödemiyor.
Jinbe BM'ye vurabilir tabii ki, hatta tüm gücünü toplayarak ve deniz suyunu da kullanarak öyle bir hasar çıkartabilir ki BM'yi geriye bile savurabilir ama bunun bir karşılığı; sonucu falan olması lazım. Bu darbenin üzerine BM öyle bir hasar çıkartmalı ki Jinbe'ye; arc sonuna kadar kendine gelememesi lazım ki biz de görelim işte aradaki güç farkını. Ve okuduğumuz şeyden keyif alalım; çünkü düşünmek zorunda kalacağız üzerine "ulan nasıl yenilecek bu kadın?" diye.
Artık serinin buram buram kurgu kokması gerçekten rahatsız ediyor insanı. Eğer heyecanlanmayacaksak, neden "korsan" temalı bir şeyi okuyoruz ya da izliyoruz ki? Mantığı ne?