Seçimden sonra aslında zafer partili olmadığımı ancak ümitsiz ve yarı yolda bırakılmış bir ulusalcı olduğumu fark ettim. HDP yakınlaşması beni inanılmaz rahatsız ediyor.Yinede Haritadan her sarılık gittiği zaman içimde muazzam bir sevinç oluştu.
Ancak çoğu salt CHP'li aksine Ümit hoca ve Muharrem gibi figurlerden nefret etmiyorum. Ümitin potansiyeli var. CHP'ye entegre olabilir. Kaç senedir akp hep kendine benzeyen partileri entegre ede ede oyunu arttırdı. Bunu muhalefette deneyebilir. Hatta Meral Akşenerin transferide denenebilir.
Zafere verenlerin yüzde 70-80'nin dargın muhalefet olduğunu düşünüyorum zaten HDP ve Kılıçdaroğlu yüzünden.
CHP kazandığı için üzülenlerden kastım çevremdeki İttihat Teraki edit izleyen, postal hayranı akranlarım. Kendileri baya üzgün "CHP AKP aynı kanzi, İhaSiha aslında dış politikada çok iyi" diye gezip durdular.
CHP bu seçimi kaybecek diğer cumhurbaşkanlık seçiminde Özdağ ana muhalefet falan olacaktı. Şimdi de "AKP bilerek kaybetti, çöpü kimin toplayacağı önemli mi" Diye geziyorlar.
Özdağ ve İnce'den bende nefret etmiyorum ama stratejilerini komik buluyorum, İnce'nin siyasi kariyeri bence bitti zaten. Özdağ'da böyle popülist söylemlerle sosyal medya siyaseti yapmaya devam ederse Günümüzün Hepar'ı falan olacak.
CHP yerine Merkez sağa entegre olup İyi parti ve Mhp'den oy kaparsa öyle belki yüzde 7-8 civarı oya ulaşabilir diğer seçimlerde. Merkez sağ her zaman garantidir.