Her şey ne kadar birbiri ile bağlantılı.
Tüm Kek Arc'ında bizimkiler yine Big Mom'ın elinden Sanji'yi kurtarsaydı. Ama en azından tayfadan olmasa dahi ekipten 5-10 kişi ölseydi serinin güç dengeleri korunmuş olurdu. Koskoca yonkou'nun inine sızıldı ve tatlı krizi gibi saçma sapan bahanelerin ardından Jinbei tarafından suya fırlatıldı. O zamanlar bunlara hypelananlar serinin ne kadar saçma bir noktaya gittiğini gözardı ettiler.
Ardından Wano Arc'da koskoca Kaido gibi azmanın tek bir kın bile öldürememesi fiyaskosu yaşandı. Oysa tüm kınları öldürüp atsaydı her şey olması gerektiği gibi olacaktı. Arkadaşlar da atmışlar keza Big Mom da çer çöpe dahi en ufak bir kalıcı hasar bırakamadı. Evrendeki en güçlü dört korsandan ikisi 3 yaşındaki çocukla denk bir düşünme yetisi ile arcı sonlandırdı. Tayfalardan kimse ölmedi, bırakalım tayfaları çer çöpten bile ölen olmadı.
Eee ne oldu. Geriye ne güç dengesi kaldı, ne bir mantık, ne de tutarlı bir hikaye. Ne ödüllerin bir önemi kaldı, ne de ünvanların. JRR Tolkien çok sık olarak fantastik evrenlerin kendi içinde tutarlı olması gerektiğini vurgular. One Piece, Oda'nın kaleminden çıkan bir hikaye olabilir ancak bu kendi dinamikleri içinde tutarlı olması gerekliliğini değiştirmez. "Yaptım, oldu" kadar fantastik evrenlere zarar veren bir yaklaşım daha yoktur. Dressrosa'da başlayan çözülme her geçen bölümle yeni zirvesine tırmanmaya devam ediyor. Yıllardır Shanks'ın yapacağı şovu bekleyen ben dahi sahneden keyif almakla beraber, tutarsızlıkların can sıkıcılığından sıyrılmayı başaramıyorum. Shanks'ın bunu yaptığı yerde Big Mom ve Kaido'nun da en azından bunun çeyreğini yapabilmesi gerekirdi.
Tarihin en iyi shounen mangası olabilecek potansiyel, görünen o ki tarihin en rezil finallerinden birine sahip olacak. Bir zamanlar One Piece bitmeden ölmek istemiyoruz derdik, artık öncesinde ölsek daha hayırlı olacak herhalde.