Her zaman gırgırın şamatanın içinde olan, sürekli gülümseyen adam ne hallere düştü be!
Çok beklediğim Zeff fb'lerinden biri geldi. Adadan kurtulduktan kısa bi süre sonrasını hatırladı galiba. Hala ikisi de çok zayıf.
Seriyi ilk takibe başladığımda tanıtımındaki betimlemeleri en çok sevdiğim adam Zeff idi. Tasarımı da on numara olan bir karakter. Ellerini ilk defa Sanji'yi Luffy ile birlikte göndermek için kullanmıştı ve tüm restourant şok olmuştu. Sanji de onun çırağı. Bölümde Sanji'nin ellerine verdiği kıymet vurgulandı. Ellerini dövüşürken kullanacağını hiç sanmıyorum(ve kesinlikle istemiyorum) ama elleri ile arkadaşları arasında seçim yapmaya zorlayacaklar galiba.
Sanji'ye gelecek power-up da yine Zeff'den olacak galiba. Zeff buna bir şeyleri şu şudur, bu budur tarzında öğretmiyordu. Bir şeyler hakkında üstü kapalı mesaj verip gerisini Sanji'ye bırakıyordu gördüğüm kadarıyla. Sanji bunları şimdi hatırlayıp uygulayabilir. Psikolojide kavrama yoluyla öğrenme diyorlar idi galiba. Öyle bir şey olur zannımca. Yoksa güç mevzusunda şu karaktersiz ailesine kalırsak adamı harcayacaklar.
Bege ve Pekoms'un sahnesi efsane olmuş. O nasıl bi sahnedir abi... Sanatsallık akıyor. Ordaki güzelliği sadece ben görmüş olamam herhalde. O mekan, o konuşmalar, o yüz ifadeleri, o tetiğin çekilme anında bebeğin ağlayışı... Her şey mükemmel idi. Toplum bir adamı nasıl kötüye meylettirir? Sensei Bege'nin bebeği üzerinden onun mesajını vermiş ufaktan. O sahne animeye çok daha güzel aktarılabilir: kasvetli bir müzik, tetiğin çekilme anından önce bi kaç saniye sessizlik ve hafiften uğultulu bir rüzgar sahneyi daha da güzelleştirir. Mangayı oraya kadar okudum o sahnede epey zaman takılı kaldım. Bildiğin olayı yaşadım. Tek kelime ile efsane idi.
Arkta bir sürü iğrenç olay yaşanırken herkesin yüzünde duyarsız ve iğrenç bir gülümseme var. Gıcık oldum resmen yahu!