Bu da efsane bir şeySon zamanlarda bağımlısı oldum.
Bu da efsane bir şeySon zamanlarda bağımlısı oldum.
Önceki oyunlarda Kratos şöyle bir karakterdiGod of War'ı bir kaç gün önce bitirdim.. tabi bir iki yan hikaye ve boss savaşı var. Onları da arada oynarım
Oyunu çok beğendim, benim eski ps oyunlarından Kratosla bir tanışıklığım yoktu ilk kez bu oyununda deneyimlediğim bir karakterdi. Başta kendisine pek ısınamadım sonra zamanla karakteri çok sevdim. Oğlunu başta baya sevdim sonrasında biraz sinir bozucu hareketleri olsa da sonuçta bunun oluşmasında da bazı sebepler vardı. Çocuğu da beğendim babasıyla ilişkisi tezatlıkları sürtüşmeleri falan hoşuma gitti. İki karakterden de oldukça keyif aldım. Hem çocuğun karakter gelişimi fena değildi hem de babasıyla ilişkisi ağırdan alarak güzel işleniyor. Çocukla ilgili sevdiğim bir ikinci nokta hem keşif yapıp etrafı temizlerken hem de savaşlarda oldukça işlevsel olması oldu. Öyle yanımızda gezdirdiğimiz ayak bağı bir NPC değil.. hikayede de hızlı ve güzel gelişiyor.
Yan karakterlerden cüceleri hiç sevmedim mizahları da hiç geçmedi bana. Freya ve Kafa Dede çok hoş NPC'lerdi. Kafa dede sürekli valkyrie'e ölünce biraz tilt ediyor ama o kadar da olur xD.
Şimdi benim bu oyunda hikayeyle alakalı beğenmediğim kısımlardan birine geleceğim.. o da Düşmanın yetersizliği.. oyunun başından beri son düşman olacağına hiç inanmadığım baştaki epik dövüşün kahramanı Baldur.. bir de Thorun zibidi çocukları.. hem Baldur dövüş anına kadar hikayede hiç başınıza ciddi bir bela açmıyor hem de gerçekten son ana kadar son düşman olduğunu hiç hissettiremiyor. Zaten sıradan dövüştüğümüz npcler çok çeşitli değil bir noktadan sonra diğerinin farklı elementlisi veya farklı renklisi olmanın ötesine gidemiyor.. bir de bosslar hem hikaye açısından hem de kombatta fazla çeşitlilik sunamayınca biraz hayal kırıklığı yaratıyor.. ne de olsa çok kısa süren bir oyun değil.
Bu üstte bahsettiği iki durum dışında çok gözüme batan bir şey olmadı. Kombattaki çeşitlilik fırlatıp geri çağırabildiğin baltayla oynamanın keyfi.. Kratos'un eski silahlarını alıp evin önünü buzlu canavarlardan temizlediğim sekans.. inanılmaz haz aldım mütişş keyifliydi. Skill ağacı tam ayarında yapılmış oyunun sonuna kadar savaşlar hiç sıkmadı.. Mesela Uncharted serisinde en canımı sıkan şey bitmeyen düşmanlara, hiç durmadan sıkmanın sıkıcılığıdır bunda durum çok başka..
Oyuna 10 üzerinden 8-9 çok rahat verilir.. eksiği var mı? Kesinlikle var.. ama çok kaliteli mi ee tabiki boşuna bu kadar meşhur değilmiş. Bu oyunu biraz da sömüreyim diğer oyununa da akarız
Bu sefer başka sorunları var ama Ragnarok'ta düşman çeşitliliği şikayetini dinlemişler. Çok kişi şikayetçiydi bundan yalnız değilsin. En büyük kusuru oydu.Şimdi benim bu oyunda hikayeyle alakalı beğenmediğim kısımlardan birine geleceğim.. o da Düşmanın yetersizliği.. oyunun başından beri son düşman olacağına hiç inanmadığım baştaki epik dövüşün kahramanı Baldur.. bir de Thorun zibidi çocukları.. hem Baldur dövüş anına kadar hikayede hiç başınıza ciddi bir bela açmıyor hem de gerçekten son ana kadar son düşman olduğunu hiç hissettiremiyor. Zaten sıradan dövüştüğümüz npcler çok çeşitli değil bir noktadan sonra diğerinin farklı elementlisi veya farklı renklisi olmanın ötesine gidemiyor.. bir de bosslar hem hikaye açısından hem de kombatta fazla çeşitlilik sunamayınca biraz hayal kırıklığı yaratıyor.. ne de olsa çok kısa süren bir oyun değil.
Eski Kratos'u bilseydin, bu oyundaki hali sana çok yavan gelirdi. Eski halini üç şeyle tanımlayabiliriz; sarsılmaz bir irade, bitmeyen bir öfke ve gözü dönmüş bir vahşilik.God of War'ı bir kaç gün önce bitirdim.. tabi bir iki yan hikaye ve boss savaşı var. Onları da arada oynarım
Oyunu çok beğendim, benim eski ps oyunlarından Kratosla bir tanışıklığım yoktu ilk kez bu oyununda deneyimlediğim bir karakterdi. Başta kendisine pek ısınamadım sonra zamanla karakteri çok sevdim. Oğlunu başta baya sevdim sonrasında biraz sinir bozucu hareketleri olsa da sonuçta bunun oluşmasında da bazı sebepler vardı. Çocuğu da beğendim babasıyla ilişkisi tezatlıkları sürtüşmeleri falan hoşuma gitti. İki karakterden de oldukça keyif aldım. Hem çocuğun karakter gelişimi fena değildi hem de babasıyla ilişkisi ağırdan alarak güzel işleniyor. Çocukla ilgili sevdiğim bir ikinci nokta hem keşif yapıp etrafı temizlerken hem de savaşlarda oldukça işlevsel olması oldu. Öyle yanımızda gezdirdiğimiz ayak bağı bir NPC değil.. hikayede de hızlı ve güzel gelişiyor.
Yan karakterlerden cüceleri hiç sevmedim mizahları da hiç geçmedi bana. Freya ve Kafa Dede çok hoş NPC'lerdi. Kafa dede sürekli valkyrie'e ölünce biraz tilt ediyor ama o kadar da olur xD.
Şimdi benim bu oyunda hikayeyle alakalı beğenmediğim kısımlardan birine geleceğim.. o da Düşmanın yetersizliği.. oyunun başından beri son düşman olacağına hiç inanmadığım baştaki epik dövüşün kahramanı Baldur.. bir de Thorun zibidi çocukları.. hem Baldur dövüş anına kadar hikayede hiç başınıza ciddi bir bela açmıyor hem de gerçekten son ana kadar son düşman olduğunu hiç hissettiremiyor. Zaten sıradan dövüştüğümüz npcler çok çeşitli değil bir noktadan sonra diğerinin farklı elementlisi veya farklı renklisi olmanın ötesine gidemiyor.. bir de bosslar hem hikaye açısından hem de kombatta fazla çeşitlilik sunamayınca biraz hayal kırıklığı yaratıyor.. ne de olsa çok kısa süren bir oyun değil.
Bu üstte bahsettiği iki durum dışında çok gözüme batan bir şey olmadı. Kombattaki çeşitlilik fırlatıp geri çağırabildiğin baltayla oynamanın keyfi.. Kratos'un eski silahlarını alıp evin önünü buzlu canavarlardan temizlediğim sekans.. inanılmaz haz aldım mütişş keyifliydi. Skill ağacı tam ayarında yapılmış oyunun sonuna kadar savaşlar hiç sıkmadı.. Mesela Uncharted serisinde en canımı sıkan şey bitmeyen düşmanlara, hiç durmadan sıkmanın sıkıcılığıdır bunda durum çok başka..
Oyuna 10 üzerinden 8-9 çok rahat verilir.. eksiği var mı? Kesinlikle var.. ama çok kaliteli mi ee tabiki boşuna bu kadar meşhur değilmiş. Bu oyunu biraz daha sömüreyim diğer oyununa daha akarız
Eski oyunları hiç bu tarz değilmiş duydum oyunu bitirdikten sonra.. hala oynanabilir durumdalarsa Kırdırdığım PS3'e yükleyip denerimEski Kratos'u bilseydin, bu oyundaki hali sana çok yavan gelirdi. Eski halini üç şeyle tanımlayabiliriz; sarsılmaz bir irade, bitmeyen bir öfke ve gözü dönmüş bir vahşilik.
Eski üç oyunda seri ilerledikçe Kratos da değişiyor, hatta ilk oyunda sempati duyulan o karakter serinin sonunda tam teşekküllü bir kötüye dönüşüyor.
İlk oyunda kendisine ailesini öldürten bir tanrıdan intikam almaya çalışan görece empati kurulabilen bir karakterken, ikinci oyunda bir tanrı olarak onun da nefret ettiği tanrılardan birine dönüştüğünü görüyoruz. Fakat ikinci oyunda bile empati kurulabilir bir karakter olarak karşımıza çıkıyor. Üçüncü oyunda ise gözünü kan bürümüş manyağın teki bizi karşılıyor. Öyle ki kendi intikamı için tüm Yunanistan'ı yok etmeyi, on binlerce masumun ölmesini bile umursamıyor. Bir an bile durup dinlenmeden önüne çıkan her şeyi ezip geçiyor.
Eğer o son oyundaki Kratos yeni seride olsaydı, cüceler dahil bir tane bile canlı bırakmazdı. Nitekim eski seride hayatta kalabilen tek tanrı Afrodit'ti, o da ona karşı bir savaşa girmediği için ölmedi.
Vay be aradan 5 yıl geçmiş resmen. Has gowcu olarak büyük beklentilerle başladığım bu oyunu bitirir bitirmez sövmeli gömmeli bir yorum atmıştım bu konuya.God of War'ı bir kaç gün önce bitirdim.. tabi bir iki yan hikaye ve boss savaşı var. Onları da arada oynarım
Oyunu çok beğendim, benim eski ps oyunlarından Kratosla bir tanışıklığım yoktu ilk kez bu oyununda deneyimlediğim bir karakterdi. Başta kendisine pek ısınamadım sonra zamanla karakteri çok sevdim. Oğlunu başta baya sevdim sonrasında biraz sinir bozucu hareketleri olsa da sonuçta bunun oluşmasında da bazı sebepler vardı. Çocuğu da beğendim babasıyla ilişkisi tezatlıkları sürtüşmeleri falan hoşuma gitti. İki karakterden de oldukça keyif aldım. Hem çocuğun karakter gelişimi fena değildi hem de babasıyla ilişkisi ağırdan alarak güzel işleniyor. Çocukla ilgili sevdiğim bir ikinci nokta hem keşif yapıp etrafı temizlerken hem de savaşlarda oldukça işlevsel olması oldu. Öyle yanımızda gezdirdiğimiz ayak bağı bir NPC değil.. hikayede de hızlı ve güzel gelişiyor.
Yan karakterlerden cüceleri hiç sevmedim mizahları da hiç geçmedi bana. Freya ve Kafa Dede çok hoş NPC'lerdi. Kafa dede sürekli valkyrie'e ölünce biraz tilt ediyor ama o kadar da olur xD.
Şimdi benim bu oyunda hikayeyle alakalı beğenmediğim kısımlardan birine geleceğim.. o da Düşmanın yetersizliği.. oyunun başından beri son düşman olacağına hiç inanmadığım baştaki epik dövüşün kahramanı Baldur.. bir de Thorun zibidi çocukları.. hem Baldur dövüş anına kadar hikayede hiç başınıza ciddi bir bela açmıyor hem de gerçekten son ana kadar son düşman olduğunu hiç hissettiremiyor. Zaten sıradan dövüştüğümüz npcler çok çeşitli değil bir noktadan sonra diğerinin farklı elementlisi veya farklı renklisi olmanın ötesine gidemiyor.. bir de bosslar hem hikaye açısından hem de kombatta fazla çeşitlilik sunamayınca biraz hayal kırıklığı yaratıyor.. ne de olsa çok kısa süren bir oyun değil.
Bu üstte bahsettiği iki durum dışında çok gözüme batan bir şey olmadı. Kombattaki çeşitlilik fırlatıp geri çağırabildiğin baltayla oynamanın keyfi.. Kratos'un eski silahlarını alıp evin önünü buzlu canavarlardan temizlediğim sekans.. inanılmaz haz aldım mütişş keyifliydi. Skill ağacı tam ayarında yapılmış oyunun sonuna kadar savaşlar hiç sıkmadı.. Mesela Uncharted serisinde en canımı sıkan şey bitmeyen düşmanlara, hiç durmadan sıkmanın sıkıcılığıdır bunda durum çok başka..
Oyuna 10 üzerinden 8-9 çok rahat verilir.. eksiği var mı? Kesinlikle var.. ama çok kaliteli mi ee tabiki boşuna bu kadar meşhur değilmiş. Bu oyunu biraz daha sömüreyim diğer oyununa daha akarız
Dost Kayaoğlundan Core kitlenin bir kısmının sevmediğini dinlemiştim.. eski oyunlardan çok farklı tarzda çıkması mı hoşuna gitmemişti yoksa başka bir şey mi?Vay be aradan 5 yıl geçmiş resmen. Has gowcu olarak büyük beklentilerle başladığım bu oyunu bitirir bitirmez sövmeli gömmeli bir yorum atmıştım bu konuya.