Geçen hafta bahçeden annesiz bir kedi bulmuştum. Birkaç gün baktıktan sonra kendime güvenemeyip barınağa vermiştim. O gün içim hiç rahat etmeyince ertesi gün gittim geri aldım ve iyi ki de öyle yapmışım. Barınakta benden iyi bakarlar diye manasız bir ikna işine girmişim. Oraya gidince gördüm ki kafese on tane yavru üst üste duruyor. Oradan alıp direkt veterinere götürünce de çok aç olduğunu öğrendik. Sonra aldım eve getirdim ve dört beş gündür birlikte yaşıyoruz.
Şunu söylemeliyim ki çok acayip bir duygu bebek kedi beslemek. Sahiplendiğim diğer kediler yetişkin olduğundan pek çok şeyi ilk defa yaptığı ana denk gelebiliyorum. İlk geldiğinde çok aksak yürüyordu şimdi bayağı bayağı düzeldi yürümesi. Su içemiyordu şimdi su pınarına ucundan da olsa boyu yetişmeye başladı. Dün ilk defa koltuğun altına girip bir süre orada kaldı çünkü yalnız kalmak isteyebiliyor kediler. İlk defa dün epey bir süre oyun oynadı benimle ilk defa koltuktan atlamaya cesaret etti. Kaşla göz arasında diğer kedilerin mamasından da bir tane yedi. Halen daha biberonla besliyorum yine ama ufak ufak kendi de yiyor kaptan. Ben evdeyken illaki yanımda durmak istiyor. Karnı acıkınca ya da tuvaleti gelince ciyaklamaya başlıyor bir iki defa üstüme de yaptı

Kuma da ufak ufak alışıyor ama bazen yetişemiyor. Çünkü yatağa tırmanarak çıksa da atlaması için biraz yüksek hala. Tuvaletini yaptıktan sonra kapatmayı henüz beceremiyor. Normalde annesinden görmesi gerekiyor bunu ama ben elimle yapınca da ufak ufak deniyor. Böyle şeyleri tecrübe etmek çok güzel hissettiriyor insana. Şimdi evde tek. Ne yazık ki odaya kapatmak zorunda kalıyorum çünkü diğer kedilere güvenemiyorum henüz. Hayvanı görünce bazen tıslıyorlar henüz tam kabullenmemiş gibiler. Zamanla birbirlerine alışırlar ama o zamana kadar dikkatli olmak zorundayım.
Henüz isim de veremedim. Cevriye, Gülizar, Zeliha arasında gidip geliyorum ama henüz karar veremedim. Şimdilik çirkin, kara şey, boklu diyorum.