Gazetelerin eskiden müşterilerine hediye verdiği zamanlarda; bir gazete kuponsuz Orijinal Hulk filmini hediye etmişti. Galiba yıl 2005 yada 2006. Bende hemen aldım. Sonra DVD'ye taktım ve film benim için hayal kırıklığı olmuştu. Çok olaysız geçiyordu film. Beni öyle sıkmıştı ki; filmin içerisinde tam olarak ne olduğunu bile anlamak istemiyordum. Çünkü durdurulmaz bir yeşil canavar var. Sonra da yüksek rütbeli yaşlı bir asker amcanın liderliğinde kovalamaca oynuyorlar diye aklımda yer edinmişti. O televizyonlarda yayınlanan eğlenceli filmler gibi heyecanlı bir akışı yoktu. Sanki ortalığa öfkeli bir çocuk bırakmışlar da oyuncaklarıyla oyun oynuyormuş gibiydi film. Şimdi ise tekrar izledim. Ve hatırladığım film değilmiş. Bir insanı değil; insanlığı anlatan bir hikayeymiş.
İnsan büyüdükçe ve film zevki belli bir seviyeye gelince eskiden sevmediğim filmlerin aslında çok farklı olduğunu farkına varıyor. Ang Lee'nin Hulk uyarlaması, iyi bir "Modern Prometheus" anlatısının bir örneği. Zaten karakterin ilk çıkış ana fikri de bunun üzerine kuruluydu. Ang Lee buna sadık kalmış. Hikaye ve ana fikir çok iyi yazılmış olmasına rağmen; filmin en büyük eksikliği çok olaysız olması ve olayların kahramanları etkileyici olmamasından kaynaklanıyor. Üstte yazdığım gibi. Kızgın bir çocuk, oyuncaklarıyla oynuyor. Orada bir orduyla kapışan Hulk yoktu. Oyuncaklarıyla oynayan bir Hulk vardı. Filmin en iyi yanı ise Brian Banner'ın hikayesi ve motivesi. Sağlam bir karakter. Ancak daha da fazla gösterilebilir ve olayların içinde daha da dahil edilebilirdi. Bruce ile arasındaki çatışma daha da zenginleştirilebilirlerdi.
Filmi çok sevdim. Ancak filmi asla bizim bildiğimiz süper kahraman filmlerinin mantığıyla izlemeyiniz. Film size çok farklı bir anlatım sunuyor. Bir Modern Prometheus'u anlatıyor.