Oyun Dünyamız
- Konbuyu başlatan Smoker
- Başlangıç tarihi
- Durum
Bu oyunların saran kısmı neresi anlayamadım. Bloodborne, sekiro ve en son elden ring denedim belli bir hikaye yok, ne yapacağın vs belli değil. Oyunların amacı sadece güçlenip çeşitli düşmanları kesmek mi? Ne yapacağının belli olmaması sıkıyor açıkçası.
İçlerinden sadece sekiro biraz güzel gelmişti o da dövüş mekanikleri çok iyiydi.
Kaldı mı böyle yiğitler? Yalnız 8.ye dönmek de ey maşallah ya.
DS2 hariç hepsinin mekanikleri çok iyi. Hitbox çok iyi çünkü. Hasar gördüğün, yanlış hareket ettiğin zaman gerçekten de senin hatan oluyor. Bunun dışında oyunun hikâyesi belli, sadece bunu anlaması oldukça güç. Her şeyi okuyup birleştirmen, konuşanları güzelce dinlemen ve alt metni okuman gerekiyor lakin benim gibi hikâye delisi bir adam bile bu oyunu oynarken hikâyeye gram dikkat etmiyor çünkü oyunun sunduğu bilinmezlik ve keşif hissi o kadar tepedeki yerini bir başka oyun alamıyor. Oyunu kapatıp bir başka şeyle ilgilendiğim zamanlarda "Acaba şurada ne var?", "Şu yoldan gitmeyi unutmuştum, devam edince ne oluyor acaba?", "Şu NPC böyle böyle bir şey söylemişti, belki de şu item'den bahsediyordur." gibi şeyler geliyor ve kendimi tekrar oyunun içinde buluyorum. Çoğu oyunu zor ya da en zor seviyede oynayan biri olarak genellikle güle oynaya giderim ancak konu Fromsoftware tarafından yapılan oyunlar olunca bu böyle olmuyor ve ben bu zorluğu da çoğu zaman seviyorum. Bazı noktalarda, bazı düşmanlarda abartılar olmuyor değil, oluyor ama onlar da zaten zorunlu düşmanlar olmuyorlar. Bu oyun türünü sevenlerin genel olarak bıktığı şey de ne yapacağının belli olduğu oyunlar oluyor. Herkes farklı bir şey bekliyor, sen beğenmediysen boş ver. İlla beğeneceksin diye bir şey yok.
Saran kısmı her yeri açıkçası öyle tek bir yer ayırıp söyleyemem. Özellikle Bloodborne 10/10'luk şaheserdir. Hikayesini direkt anlatmadığı için oyun içerisinde çok meraklı bir oyuncu değilsen takip etmen ve dönen bütün olayları anlamlandırıp belli bir şablona oturtman zor oluyor. Bunun için de her oyun sonrası lore'u anlatan videolar izlemek kafa açıyor. Muazzam işler var nette bu oyunlar hakkında. Oynarken kaçırdığın her şeyi toparlayıp lore'u bir bütün halinde anlatan adamları dinlersen bir sonraki oynayışında bambaşka hislerle girersin bu oyunlara.
FS oyunlarında atmosfer muazzam
Başarı hissi zirve noktasında. Oyun zor ama adil ve bu zorluk belli başlı şeylere hakim oldukça ve geliştikçe senin gelişme oranına göre azaldığında, başardığında bunu ben yaptım diyorsun ve o tatmin hissi başka hiçbir şeyde yok.
NPC'lerin her söylediğine kulak verir oyunu didik didik eder eşyalarında verilen ufak tefek bilgileri de okuyup kafanda bir bütün haline getirirsen oyunda anlatılan hikayeler çok epik, dramatik, kafa açıcı ve ilgi çekici.
Farklı buildler farklı silahlarla oyunun kendini has on numara beş yıldız kombatını sürekli çeşitlendirerek oynayışı hem hep taze tutuyorsun hem de her seferinde farklı bir tat alıyorsun.
Oyun sana yeterli bilgi vermiyor, harita vermiyor kendi başına hiç bilmediğim bir alanda nereden ne çıkacağını bilmeden sürekli tetikte kalarak keşif yapıyorsun. Heyecan ve gerilim had safhada seni ekran başına çiviliyor oyunun bu tarzı
Farklı sonlar ve bu sonlara ulaşmak için izlediğin farklı yollar oyunu bir daha bitirmek için seni motive ediyor. Karakterinin iyice gelişip hayvanın evladı modunda terör estirmesinin yanında lore'a olan ilgin de seni yeniden oynamaya itiyor.
Gizli geçitler, npcler, bosslar daha önce fark etmediğim olayları ve hikayeleri beraberinde getiriyor.
Efsanevi boss savaşları ve adamı tepeden tırnağa titreten müzikler. Fazla söze gerek yok bu hissi yaşamayan insanlara üzülüyorum.
Yazmayı unuttuğum şeyler vardır daha bu oyunlar çok özel dostum. Bir insan oyun oynamayı sevip de bunlardan nasıl zevk alamaz inan bende karşılığı yok gerçekten anlamıyorum. En fazla iki saat oynadıktan sonra bu ne yaa sarmıyor, çok zor vs diye bırakan insanlar vardır diye düşünüyorum.
Oyun dünyasının kendini en çok oynatan en zevk veren solo oyun serisidir bence FS'nin elinde çıkma oyunlar. Bunun istisnası bir tek Sekiro oldu. O oyun bir kere oyna bitir kenara at kıvamındaydı. Farklı bir tarz denediler, kötü olmadı ama diğer oyunları kadar zevk vermesi de mümkün değil benim gözümde.
Son düzenleme:
Amaneden ve Datte'nin söylediklerine katılıyorum.Ben de senin gibi eski bir souls like haterıydım.Sen belkide hater değilsindir ama ben ciddi manada haterdım.Öyle kalmayı çok isterdim keşke hiç bulaşmasaydım.Çünkü bu oyunları oynayıp bitirince hele benim gibi ds3 sekiro elden ring i ardı ardına bitirdiysen bundan sonra oynayacağın hiç bir oyun zevk vermemeye başlıyor.Çok basit,özensiz,atmosferi feci sıradan,vuruş hissi berbat,başarma hissi sıfır gibi birsürü şey seni diğer oyunlardan soğutuyor.Gerekli şeyleri arkadaşlar söylemişler zaten benim diyeceğim biraz şans ver devam et mesela benim türe ilk girişim ds3 ile oldu.İlk 8 saat falan ben bu oyunu neden oynuyorum bu eziyeti neden çekiyorum dedim.Sonra inat ettim bırakmayacağım dedim ve birkaç gün içinde oyun bitti.Oyun bitince bir kere daha oynamak istedim şurayı unutmuştum şuraya da bakayım,karakter str ağırlıklıydı birde dex ağırlıklı gidelim falan derken o bile yeterli olmadı sonra hiç unutmam AC valhalla'yı oynadım.Çok kötü oyun değildir ama ds3 den sonra o kadar sıradan,o kadar basit,o kadar kesitirilebilir ve klişe geldiki oyun bitirmeden silmeyeyim diye oyunun kaç saatte bititğine baktım ve her birkaç saatte bir kaç saatim daha kaldı dedim bitince bir oh çekip sekiro ya kaçtım.Ondan da aynı hazı alınca Elden Ring 'e geçtim.Orada bende film koptu ben bugüne kadar oyun oynamıyormuşum dedim.Bir oyunu normalde 2 kere bitireremem sıkılırım 2 kere bitirsem de birinciyi bitirir araya zaman koyar sonra başlarım.Ama Elden Ring biter bitmez zerre doyamadım daha yapmadığım bir ton iş, mekan, kurcalamadığım bir sürü özellik ve daha önemlisi deli gibi merak ettiğim farklı silahlar zırhlar vardı.İlkinde dex arcane ağırlıklı stat verdim blood dancer oldum.Karşındakine verdiğin kanatma hasarı inanılmaz haz veriyordu. Dolayısıyla arcane ve dex isteyen silahları kullanabildim ama faith isteyen veya str isteyen bir dolu silah vardı onlarda kaldı aklım bir kere daha bitirdim sonra 3 e başlarken dur biraz ara vereyim bu oyuna dedim hemen tüketmeyeyim dedim daha bir dolu macera var bekleyen.Ordan farcry 6 başladım gene aynı şey zerre zevk alamama hemen bitsin gidelim duygusu Farcry da kötü oyun değil ama seviye çok farklı.Yani demem o ki Soulslike türünü sevemediysen hiç bulaşma mis gibi zevk alarak diğer oyunları oyna bundan zevk almaya başlarsan,diğer türler artık rengini kaybediyor
Tam bonk tayfaya göre bir oyun. Kf dc'sinde oynanabilir.
imkan olursa tekrar denemeyi düşünüyorum @luffynewgate bana göre Far Cry, AC falan kötü oyunlar ya direkt. 
Ben bu dünyaya Elden Ring ile adım attım ama ondan önce de sevmezdim o oyunları. Genel olarak açık dünya oyunları sevemiyorum çünkü içi bir dünya ıvır zıvırla dolu oluyor. Elden Ring o kadar etkileyici, o kadar başka bir şeydi ki. Benzerini bir daha Fromsoftware yapmazsa yine alamam muhtemelen. Yalnız ben öyle o silahı da deneyeyim, bu silahı da deneyeyim, on kere oynayayım diyemiyorum hiçbir oyuna. Aynı oyunu ikinciye bitirmişliğim yoktur hatta muhtemelen.
Ben bu dünyaya Elden Ring ile adım attım ama ondan önce de sevmezdim o oyunları. Genel olarak açık dünya oyunları sevemiyorum çünkü içi bir dünya ıvır zıvırla dolu oluyor. Elden Ring o kadar etkileyici, o kadar başka bir şeydi ki. Benzerini bir daha Fromsoftware yapmazsa yine alamam muhtemelen. Yalnız ben öyle o silahı da deneyeyim, bu silahı da deneyeyim, on kere oynayayım diyemiyorum hiçbir oyuna. Aynı oyunu ikinciye bitirmişliğim yoktur hatta muhtemelen.
Son düzenleme:
Oyunları ne kadar oynadığını bilmiyorum ama Dark Souls serisindeki bilinmezlik, Sekiro ve Elden Ring'de o kadar kendini göstermiyor yalnız.
Dark Souls serisini ben sadece boss kesmek için oynadım. Hangi amaçla bossları kestiğimi bile bilmiyordum, çünkü evrenle alâkalı oyunlar bunu doğrudan aktarmıyor.
Elden Ring'de oyunun ilk başında ne yapacağın söyleniyor, seni yönlendiren npc bile var. Karşında o kadar npc var oluyor ki bir süre sonra, her konuşmada bir şeyler kapıyorsun hikâyeyle alâkalı. Örnek olarak Sir Gideon Ofnir'in verdiği gibi bilgileri doğrudan veren bir npc rastlamadım ds evreninde.
Sekiro'da da aynı şekilde, ne yaptığının bilincinde oluyorsun. Hikâyeyi doğrudan vermese de, çok gizli de tutmuyor. Sekiro ile alâkalı lore videosu izlemediğim hâlde; bossların hikâyesini, evreni ve npcleri az çok anlamlandırabilmiştim.
Bir ben kalmışım anasını satayım Elden Ring'i oynamayan. Hepinize aşırı bilendim ama kişisel algılamayın gençler
- Durum
Bu Konuya Bakmış Kullanıcılar (Üye: 0, Ziyaretçi: 3)
Korsanfan.com Her Hakkı Saklıdır. 2008-2023.
Tasarım Korsanfan V.6.0
Tasarım Korsanfan V.6.0
