Amiral lobisinin tamamından daha tehlikeli olan şey BM yüzünden hayal kırıklığı yaşamış eski yonkocuların saf yonko nefretidir.
Şu kısımda laf bana geliyor gibi, Linlin'i hala severim. Amiralleri ise yonkolarlar denk görmem daha eskiye dayanır; Linlin'in olayı ile alakalı değil. O savaşta gerek zeminin akıbeti gerekse Law'ın meyvesi sebebiyle sonuç böyle oldu, tüm bunlar yetmezmiş gibi bir de saçma bir şekilde işini bitirmeden arkasını dönmüştü, ha şimdi aklıma geldi enerjisi biten adamların sürekli enerjilerinin dolması ayrı bir mesele.
Linlin'e karşı bir hayal kırıklığım olmadı, beceriksiz Oda'nın yazarlığına karşı oldu.
Yonko > amiral düşüncesinin ezelden beridir diyerek bunun doğru argümanların üzerine kurulduğunu belirtmişsin, aksi takdirde "aksini gösteren" yazmazsın, iyi de bunun böyle olduğunu gösteren bir durum da yok. Şu ana kadar bir kez bir amiral ile yonko karşılaştı. O yonko da ilk hamlesini amiralin arkası dönükken yapmıştı. Adamın meyvesi saldırı gücünü epey arttıran bir meyve ve böyle bir meyveli saldırıdan beklenmedik darbe yemek her rakibi zorlar. O savaşın devamında Sakazuki öyle veya böyle Beyaz'ı indirirdi. Aksini gösteren bir şey var mı? En fazla göreceli örnekler vereceksin o kadar.
Diğer bir yonko karşılaşması ise Teach olayı. Sakazuki'yi görünce hemen uzaklaştı. Şimdi bu durumlara bakınca hala yonko > amiral diyorsan bu görecelidir, aynı benim amiral = yonko demem gibi. "Çoğunluk şöyle diyor", "ezelden beri böyle deniyor" gibi şeyler, argüman niteliği bile taşımaz. Eskiden Marco'ya yonko seviyesine yakın diyenler vardı, ya Linlin rakip bile görmedi gırtlağından yakaladığı gibi kullanılmış peçete gibi atıp yürüdü. Belli bir kalabalığın göreceli olan bir şeye karşı "bu böyledir" demesi onu doğru yapmaz.
