Bu seriyi güzel yapan savaşlardan ziyade tayfanın arasındaki duygusal bağdı.
- Nami'nin, Luffy'den yardım istemesi ve Luffy'nin "Tabi ki de yardım edeceğim" diye bağırması.
- Usoppun, Luffy'e yamuk yaptıktan sonra geri gelmek için ağlaması.
- Thriller Bark arcında, Kuma'nın Luffy'i öldürecekken Zoro ile Sanji'nin öne çıkıp onun yerine bizi al demesi.
- Enies Lobby de Robin'in yaşamak istiyorum diye haykırması.
- Luffy'nin sabaody arcında çaresiz çırpınışları.
- Ace öldüğünde tüm tayfa üyelerinin Luffy için endişelenip daha fazla güçlenmek için fedakarlıklar yapmaları.
- Whole Cake arcında, Sanji çaresiz bir durumda kaldığında Luffy'nin gülerek "Düğünün içinden geçelim" demesi.
Açıkcası bu sahnelerden zevk alıyorum, Zoro'nun da bu bağa atıfta bulunarak kaptanını hatırlaması hoş bir detay. Oda'nın tek güzel işleyebildiği şey bu sanırım.