Hellboy (2004) yorumum.
Öncelikle belirtmek isterim ki Ron Perlman o role çok yakışmıştı. Rasputin vs beklemiyordum açıkçası şaşırdım. Bu tarz mistik olayların olduğu fantastik yapımları oldum olası severim.
Ötekileştirilmeyi çok güzel yansıtmışlardı. O bu dünyaya ait değildi. Kendisi de biliyordu. Ne kadar insani davranışlar (kedi sevmesi vs.) da gösterse gene de bir şeytandı. İnsani özellikler göstermesi de babası sayesinde oluyor.
Bir manada cennetten kovulmuş İblis'i andırıyordu. Tâbii onun cenneti, cehennemdi. Baş tacı edileceği ve el üstünde tutulacağı bir şeytani dünya yerine dışlanacağı bu dünyayı seçti. Zaten ne olduğumuz değil yaptığımız seçimler nasıl biri olduğumuzu gösterir. Bir de hain de sayılır aslında insan dünyasını korumak için kendi dünyasındaki türleri öldürüyordu. Aslında isteseydi dünya üzerinde hakimiyet de kurabilirdi ama o zaman da çok klişe olurdu. İsteseydi her türlü zulmü yapabilirdi insanoğluna.
Diğer süper kahramanlar gibi kimliğini gizlememesi de hoşuma gitti. Ben buyum diyordu ve kendini başka bir kimlikte göstermiyordu. Sürekli kaçıp kendini insanlara gösteriyordu. Kızıl renkli, kesik boynuzlu, bir kolu diğerinden çok daha büyük bir canavar.
Bir de dünyayı en basit haliyle seviyor. Puro, kedi, gofret, silahlar vs. Hem çok karmaşık hem de çok basit birisi.
Aksiyon kısmına geçelim biraz. Aksiyon sahnelerini çok sevdim. Özellikle Samael ile olan dövüş. İlk kullanılan kurşunlarda kutsal şu tarzı şeyler bekliyordum ben de. Bir türlü ölmüyordu şerefsiz canavar
Kebap olunca aha öldü dedim gene bir şekilde soyunu devam ettirdi. Bir nevi hidra ama onun iki başı çıkıyordu.
Son kısımda geçidi açacak mı diye tereddütte kalmadım değil. Ne kadar insani gibi davransa da şeytan bu sonuçta. Bir de Liz ölseydi çok üzülürdüm. Aşkını basit bir şekilde ifade etmesi de iyiydi. Myers'e de sağlam kapak oldu. Yavşak yavşak kıza sulanıyordu. Meriç diye bir şey varsa Myerstir.
Son olarak gereksiz yere espri olmaması da çok hoşuma gitti. Son çıkan yapımlarda en ciddi yerde bile espri yapmaya çalışıyorlar saçma bir şekilde.
Ötekileştirilmeyi çok güzel yansıtmışlardı. O bu dünyaya ait değildi. Kendisi de biliyordu. Ne kadar insani davranışlar (kedi sevmesi vs.) da gösterse gene de bir şeytandı. İnsani özellikler göstermesi de babası sayesinde oluyor.
Bir manada cennetten kovulmuş İblis'i andırıyordu. Tâbii onun cenneti, cehennemdi. Baş tacı edileceği ve el üstünde tutulacağı bir şeytani dünya yerine dışlanacağı bu dünyayı seçti. Zaten ne olduğumuz değil yaptığımız seçimler nasıl biri olduğumuzu gösterir. Bir de hain de sayılır aslında insan dünyasını korumak için kendi dünyasındaki türleri öldürüyordu. Aslında isteseydi dünya üzerinde hakimiyet de kurabilirdi ama o zaman da çok klişe olurdu. İsteseydi her türlü zulmü yapabilirdi insanoğluna.
Diğer süper kahramanlar gibi kimliğini gizlememesi de hoşuma gitti. Ben buyum diyordu ve kendini başka bir kimlikte göstermiyordu. Sürekli kaçıp kendini insanlara gösteriyordu. Kızıl renkli, kesik boynuzlu, bir kolu diğerinden çok daha büyük bir canavar.
Bir de dünyayı en basit haliyle seviyor. Puro, kedi, gofret, silahlar vs. Hem çok karmaşık hem de çok basit birisi.
Aksiyon kısmına geçelim biraz. Aksiyon sahnelerini çok sevdim. Özellikle Samael ile olan dövüş. İlk kullanılan kurşunlarda kutsal şu tarzı şeyler bekliyordum ben de. Bir türlü ölmüyordu şerefsiz canavar
Kebap olunca aha öldü dedim gene bir şekilde soyunu devam ettirdi. Bir nevi hidra ama onun iki başı çıkıyordu. Son kısımda geçidi açacak mı diye tereddütte kalmadım değil. Ne kadar insani gibi davransa da şeytan bu sonuçta. Bir de Liz ölseydi çok üzülürdüm. Aşkını basit bir şekilde ifade etmesi de iyiydi. Myers'e de sağlam kapak oldu. Yavşak yavşak kıza sulanıyordu. Meriç diye bir şey varsa Myerstir.
Son olarak gereksiz yere espri olmaması da çok hoşuma gitti. Son çıkan yapımlarda en ciddi yerde bile espri yapmaya çalışıyorlar saçma bir şekilde.
