Arrancar Saga bitene kadar tekrar izledim seriyi.
30'ar saniyelik 2 video bütün seriyi tekrar izletecek.
-Fazla bölüm çıkarmak için mi desem yoksa hikayeyi Ichigo üzerinden ilerletme çabaları mı desem bilmiyorum ama doldurma dövüşler bir yerden sonra bayıyor, bu durum Karakuro'daki Espada dövüşlerinde zirveye çıkıyor. Yumichika, Hisagi ve Kira'nın dövüşlerinin yanından geçemeyen 3-2-1. Espada dövüşleri cidden kötü, Ichigo gelene kadar atıştırmalık bölümler. Ikkaku'yu harcamasına diyecek bir şey yok ama ele aldığı mevzu iyiydi. Güç dengesi falan olmasa da üzerine düşünülen ve hikayeye bir katkısı olan dövüşlerin seyir zevki yüksek.
-Müziklerin, çizimlerin ve animasyonların seri ile birlikte gelişmesi ayrı lezzet katıyor Animeye. Karakterler ve hikaye ile birlikte somut olarak anime de gelişiyor, bir yerden sonra tamamen bir şölen izlemeye başlıyoruz.
-Nel ve ekibi cidden çok kaliteli boş yapıyor, bunlara Ishida ve Renji'nin dahil olması ayrı bir seviyeye çıkarıyor bu boş muhabbetleri. Hiyori'nin bizim cüce kaptana verdiği ayarlar ayrı güzel. Aslında serinin genel olarak geyik muhabbetleri baya iyi. Ururu, Zaraki, Kurotsuchi, Byakuya ve Unohana... Ne desem ki.
-Aralara serpiştirilmiş bilgi kırıntılarının ne anlama geldiğini bilerek seriyi izlemek güzel hissettirdi. Yachiru gerçek doğasını hafif hafif hissettiriyor,10. takım kaptanının görevde ölmesi, 0. Takım, Unohana'nın çapı, Kyoraku'nun Bankaisi, Yamamoto'nun gücü, Toushiro'nun potansiyeli, Zaraki vs. daha aklıma gelmeyen şeyler...
-Inoe ve Sakura'yı niye sevmediğimizi tekrar hatırladım, iğrençti.
-Yoruichi <3.
-Urahara Kisuke'ye saygılarımı sunarak bitiriyorum, beton yetmez be Reyiz.