Bölüm kesinlikle harikaydı.
Garip gördüğüm bazı yorumlar var, bu yüzden toplu olarak bir şeyler karalamak istedim;
Roger'ın tüm tarih ile ilgilenmediği 400. bölümde ortaya çıkmıştı zaten. Luffy'e hedefinin ne olduğunu soran Ray-san'ın aldığı cevap neticesinde onu Roger'a benzetmesi aslında Roger'ın da sadece denizdeki en özgür kişi olmak için veya dünyadaki her yeri görmek için çabaladığını bize gösteriyor. Ek olarak Beyazbaba'nın önüne eğilmesi, bizim için abes durmamalı. Benzer şeyi Luffy ve Shanks da yapmıştı. Roger'ın kişiliği yani bu bölümde oturmadı aslında.
Ayrıca, Roger (ve ekibinin), Beyazbıyık (ve ekibine) denk olduğu belirtiliyor bir çok okuyucu tarafından. Ancak bir önceki bölümde Ray-san Roger'ı henüz yeni savaştan çıktıklarını belirtiyor. Yani tayfanın yorgun veya bitkin olabileceği vurgusunu yapıyor. Roger oralı bile olmuyor ve zaten bu bölüm ile birlikte müthiş bir düello gerçekleşiyor. Bana kalırsa Roger ve ekibi bir handikap ile başlıyorlar savaşa. Aynı durumda Beyazbaba ve ekibi de olsa belki aynı tutum Beyazbaba'dan gelecek ve denk savaşabilecekler. Orasını asla bilemeyiz.
Günlerce yaptıkları savaştan sonra adanın gerçekten paramparça olmasını beklerdim. Öyle yoğun güç ve haki ile ortadan kalkmalı sanki ada gibi geliyor.
Baba'nın ideali Roger ile örtüşseydi eğer farklı bir şey ortaya çıkardı şüphesiz. Aile dışında bir ideali olmadığı için Roger'ın hislerini belki de çok iyi anlamıyor ancak "kardeşim" dediği Oden'i anlayabiliyor. Bu yüzden aslında izin veriyor. Roger'ın kendisinin önünde eğilmesi ona da garip gelmiyor aslında. Çünkü öyle bir mizacı olduğunu çoktan biliyor. Oden'in düşünceleri sesli olarak ortaya çıktığında ikna oluyor. Bu da onu gerçekten bir baba yapıyor. Yani iki dev korsandan birisi aslında claimax'ine çoktan ulaşmış durumdayken bir diğeri onun için çabalıyor. Yani Baba çok uzun zamandır idealini gerçekleştirmiş bir şekilde salına salına denizlerde vakit geçiriyordu. Bu onu Marineford'da "ben bu çağa ait değilim." düşüncesini çok iyi yansıtıyordu. Claimax'ine çoktan ulaşmış birinin söyleyebileceği bir söz çünkü.
Öte yandan Roger; o noktaya ulaşabilmek için fiziksel gücün yeterli olmadığını biliyor. Arkadaşı olarak gördüğü Baba'ya karşı da eğilmenin ve yalvarmanın aşağılayıcı bir şey olduğunu düşünmüyor. Zaten en önemli özelliği "birileri ne düşünür acaba?" diye düşünerek yaşamaması. Onu tanıyan, bir kere gören herkes "ne garip adam yahu!" diyor; çünkü her an içerisinde kendisi oluyor. Impel Down'da Garp ile konuşurken, savaşta Baba ile kapışırken, Ray-san'a veda ederken veya Lougetown'da idam edilirken. Her noktada kendisi. Müthiş bir irade var ortada.
Roger'ın Baba'dan hala daha güçlü olduğunu düşünyorum. Ortada bir veri yok. Tamamen kişisel bir görüş ile söylenmiş bir şey; çünkü ideallerini gerçekleştirmiş bir kişinin ruh gücü ile gerçekleştirmek için yanıp tutuşan bir kişi arasında fark vardır. Roger Oden'i istedi ve bir şekilde elde etti. Hikayeye göre böyle bir yolla gerçekleşti. Tek yol Baba'nın ölmesi olsaydı eminim onu da yapabilirdi.