Siyah beyaz olmasına rağmen gördüğüm en güzel fotoğrafik sahnelere sahip, sinema okuyan arkadaşlarım bu filme bayılıyor. Getirdiği yeniliklere felan sözüm yok, sonuçta reis modern sinema kültürünün kurallarını yok saymış. Ana karaktere laf yok zaten Allah çarpar. Ama gel gör ne zaman izlesem bu filmi hep bayıyor. Finali gerçekten beğendiğini düşünüyor musun? Sadece güncel popüler filmleri izleyen biride değilim bu tarz sanatsal filmlere bayılıyorum ama bu filmi bir türlü sevemedim.
Siyah beyaz olmasına rağmen diye birşey yok o algı sadece,son senelerdeki dijital filmlere aşina olanlara öyle gelebilir.Cam gibi bluray olarak izlendiğinde siyah beyazın da bir eksiği yok iyi kamerayla çekilmişse.Hatta renkli filmlerden daha estetik sahneler meydana geliyor.Bana da tam tersi şu andaki dijital çok yapay geliyor.O eski doğal renkler yok şu anki op animesi gibi.Tarantino gibi yönetmenler de kullanmak istemiyor dijitali sinemaya zarar verdiğini düşünüyorlar.
İzleyeli uzun zaman oldu ama sonunda problem olduğunu hatırlamıyorum.Filmde hiçbirşey olmuyor deniyor ama bu yanlıştır.Filmlerden beklenen başı sonu belli bir hikaye anlatması ve sonuca bağlaması olmamalıdır.Bunu arayanlar roman okuyabilir yada dizi izleyebilirler.Sinemanın özü anlardan oluşur bence ve anlamaktan çok hissetmekle alakalıdır.Bu filmde de burjuva içindeki lüks ama yozlaşmış yaşamı göstermesi ve bazı kavramları başarıyla işleyerek hissettirmesi yeterli.Zaten iletişimsizlik üçlemesinin bir parçası olarak geçiyor.Belli bir zümrenin iç dünyasının bunalımını hissettiriyor tabii bunu apayrı bir vizyon ve bakış açısıyla yapıyor farkı yaratan bu oluyor.Auteur yönetmenlikle de alakalı biraz.Gizem unsurundan da hiç bahsetmeye gerek yok onu da sonuna kadar diri bir şekilde götürüyor.Filme dair hatırladıklarım bu şekilde.
Filmin seyirciye sıkıcı geliyor olması doğru olabilir bazı yönetmenler bile sıkıldıklarını söylüyor.Rahatça izlenebilen bir film değil sonuçta baya odaklanıp dikkatimi verdiğimi hatırlıyorum.Ama adamın tarzı bu şekilde durağan ve ağır bir anlatım.Bu niteliğini değiştirmez sonuç olarak.Fazla durağan bir anlatımı var ama insanların genel olarak böyle filmlerden çok sıkılması dönem algısıyla alakalı.Bundan yıllar önce adım adım,yavaş yavaş işlenen hikayeleri izlemeye alışkınlardı.Şimdi öyle değiller.Üst üste gelen görüntüler,hızlı kurgu hızlı tüketim artık buna alışkın herkes.O yüzden durağan bir anlatım sıkıcı geliyor.Aşmanın yolu ufkunu genişletmekten klasik sinemaya yönelmekten geçiyor.