~LOGAN~
Not: Spoiler vermeden yazmak istedim. Ama izlemeyen, izledikten sonra okursa daha iyi olabilir.
Uzunca yazacağım. Size değil, kendime. İyi okumalar.
Wolvorine... 90ların çoğu Spiderman ile başlamıştır çizgi-roman kariyerlerine. TV'de ilk onu görmüş, kitaplarda ilk "örümcek adam" kelimelerini telaffuz etmiştir. Ben ise ilk kez Wolvorine ile tanıştım... Kahramanlara bayılırdım. Sürekli oyunlar oynardım. Ama hiç ellerimle metal & rock işareti yapıp örümcek ağı atmadım duvarlara. Hep ellerimi yumruk yapıp koltuktan koltuğa atladım. Bazen de gerçekçi olsun diye kırmızı kalemler alıp elime bantladım.
Wolverine... Ben çok duygusal, cana yakın ve optimistiğimdir. O ise insanlardan uzak, yalnız yaşamayı seven, pesimistik ve duygulara önem vermez-di. Benim zıttımdı ama hastasıydım. X-Men (2000). Büyüdükçe anlamaya başladım. Kahramandı. evet kahramandı ama içinde kocaman bir şeytan olan tek kahramandı. O şeytanla uğraşan bir melekti adeta. Her kahramandan daha öte bir şeydi yaptığı. Bana Wolverine'i bir kelime ile anlat deseler, "acı" derdim. Acı onun için var olmuş bir histi sanki.
Wolverine (2013) ... Hani Mariko ona diyordu ya "sen bir askersin ve sonunda onlar gibi olacak. Onurlu bir ölüm. Bu sayede acın dinecek." Ben 4 yıl önce o sahnede ağladım. Anlamıştım... Wolverine ölecek. Kahramandan çok bir parçam ölecek. Kişiliğime dünyadaki en zıt bir şey ölecek... Gerçek bile değil halbuki! Sadece bir çizgi-roman karakteri.
DEĞİL!
Anladım ki içimde bir yerde her zaman onun izi var. Kendimi yalnız hissettiğimde hiç olmadığım kadar dürüst, mutlu ve huzurlu olabiliyorum.
Anladım ki yaşamak ya da bir iz bırakmak bile önemli değilmiş dünyada. Sevdiklerimiz için "acı" çeker ve onları kabulleniriz.
Anladım ki bir kişi kurşunla öldürülemez. Sevdiklerin yoksa sen de yoksun!
Logan... Ben o filmdeki Laura'ydım. Onu dinleyen, izleyen, anlayan ama hiç konuşamayandım.
Hani soruyorlar ya ona "O şeyler! O elinden çıkan zımbırtılar... Acıtıyor mu?" Hani o da cevap veriyor... "Her seferinde!"
Her seferinde daha iyisini yapamazsın dedim Hugh Jackman. Ama yaptın! "Weapon-X" karakterini sırtladın ve inanılmaz sundun bizlere...
Bize sunduğun normal bir kahraman değildi ve bunu sen de biliyordun. Bize ciğeri acıyla dolu bir "hero" sundun. Sen örnek alınamayandın hep. Ailemizin izlememizi istemediği kahramandın.
Gerçek kahraman neydi sahi? Sivillerin hayatlarını mu kurtarmak? Mutant olduğunda yapmak zorunda mısın bu kahramanlığı? Her matematiği iyi olan matematikçi mi oluyor? Şiir güzel yazabilen herkes şair mi? Çok güzel sesi olan herkes sanatçı mı? Sen neden olacaktın ki "kahraman"? Tüm sevdiklerinden önce de vardın. Onlardan sonra da olmaya devam edecektin. Yalnızlığınla dost olmak varken neden sevginin peşine gittin? Çünkü sen gerçek kahramandın
James Howlett!
En azından benim sonsuza kadar seveceğim bir kahramansın!
"I hear you are an animal."
"Look! Who is talking!"