[Tartışma] Küçük Çocuklara Özendiği Şeyleri Almak Doğru mu?

Evet değerli forum üyeleri çoğunuzun 10 yaş altında kardeşi, kuzeni veya çocuğu vardır illaki .
Peki bu çocukların ihtiyacı olmadığı halde komşu çocuklarından, sınıf arkadaşlarından youtube kids'teki videolardan ve reklamlardaki oyuncakla oynayan çocuklardan özendiği oyuncak, teknolojik alet (akıllı saat,tablet vs.),elbise ,araç (scooter,bisiklet,akülü araba vs.) sizden aşırılıkla istediği hatta aldırmak için sizi bunalttığı eşyaları onlara almalımıyız, onu farklı seylere mi yönlendirmeliyiz veya farklı yöntemlermi denemeliyiz?

Özellikle doğum günü yaklaşan çocuklara özendiği şeyi almak doğru mu?

Bebelere her haltı ister her şeye ağlar. Bu şekilde şımartmamak lazım. Doğum gününde artık ilgisine göre en çok arzuladığı şey neyse onu alırsın.

Dattebayo..! dedi ki:

Bebelere her haltı ister her şeye ağlar. Bu şekilde şımartmamak lazım. Doğum gününde artık ilgisine göre en çok arzuladığı şey neyse onu alırsın.

Genişletmek için tıkla ...

Benim kardeş sınıf arkadaşlarından özenmiş akıllı saat istiyoru ben kendim daha o kadar para harcayamıyoru .Bende gittim Winx Clup açtım perilere özensin bari, bir kanat ne kadar 200 lira felan herhalde islerse planım 2800 kâr

Barnaùl dedi ki:

Benim kardeş akıllı saat istiyoru ben kendim daha o kadar para harcayamıyoru .Bende gittim Winx Clup açtım perilere özensin bari, bir kanat ne kadar 200 lira felan herhalde islerse planım 2800 kâr

Genişletmek için tıkla ...

Benden yaşça bayağı küçük bebe bir kız kardeşim olsa benim bünye dayanmazdı alırdım her istediğini. Böyle konuştuğuma bakma, abi diye koşarak sarılıp şunu bul al dediği zaman iradeni ne kadar zorladığını tahmin edebiliyorum. Taktiğin güzel, dayan dostum.

Uyduruktan bi iş ver. Alacağı şeyler için çalışması gerektiğini küçük yaşta anlasın. Şımarıklaşmadığı sürece sorun olmaz.

Oyuncak askerler için ağladığım günleri hatırladım.

Mihawk dedi ki:

Oyuncak askerler için ağladığım günleri hatırladım.

Genişletmek için tıkla ...

bunlar değil de böyle figür şeklinde daha büyük oyuncaklar icin küçükken cıldırırdım. onlarla oynarken senaryolaştırırdım. hayatımda öyle arabayla kamyonla falan oynamamısımdır sadece o adamlar olsun yeterli . burayı okuyan varsa kardeşinin vs asla o oyuncakları başkasına vermeyin pişman olursunuz.

Ben yoklukta olmadığımız halde her istekte bulunduğunda terslenen bir çocuktum, anneme bir şey aldırabilmem için ona gerçekten ihtiyaç olduğunu kanıtlamam gerekirdi. Hiç oyuncaklara falan hevesim olmadı, zaten alınmayacağından emin olduğum için heves dahi etmiyordum. Ben bunun ezikliğini yaşadığım için kardeşime çok taviz verdim ve halen vermeye devam ediyorum. Markete ya da bir oyuncak mağazasına girdiysek bütçemi sarsacak olsa bile kardeşimin istediği hiçbir şeye hayır diyemiyorum, o da bu huyumu bildiği için elinden geldiğince suistimal edebilmek adına her yere benimle gitmek istiyor. Beni semirmesi dışında şimdilik bir şımarma belirtisi görmedim, ama her istediğine anında ulaşabilmesi pek sağlıklı gözükmüyor. Mutlaka bir denge gözetilmeli.

Arzu ettiği pek çok şeye sahip olmasını sağladıktan sonra iyi bir eğitim ve yönlendirme ile materyalist bir insan olmasının önüne geçebilir miyiz?

Şöyle, bu hayatı bir ev, bir araba, bir maaş ya da ne bileyim daha iyi bir araba, daha iyi tatiller, daha çok eğlence... Bu odak noktasında yaşamak bi noktadan sonra anlamsız hissettiriyor, ne zaman anlamsız hissettiriyor, bunların pek çoğuna sahip olup, bir şekilde elde ettikten sonra. Şöyle bir sorun var, bunları elde edene kadar yaşama amacın bu gibi saçma sapan düşüncelere kapılıyorsun. Elde ettikten sonra da aslında öyle olmadığını.

Bahsettiğim şey, para-zenginlik odaklı amaç ve hazları küçük yaşlarda ilgi alanından çıkardıktan sonra başarı, mücadele ya da ne bileyim kültür, sanat bilim gibi kendine ve etrafındaki insanlara değer katabileceği alanlara yönlendirmek daha sağlıklı olmaz mı?