Forumu kasıp kavuran One Piece'teki en büyük ihanet konusunu görünce böyle bir konu açayım dedim. Konuyu aklıma getiren olayı anlatayım. Pek mühim bir şey değil.
Ana tarafından kuzenimin babasının köyündeydik. Ben o zamanlar küçüktüm ve benden 6-7 yaş büyük olan kuzenlerim ve abim dağa doğru gidip orada maç yapacaklardı. Bana da bir görev verdiler. Onu yaptıktan sonra gelirsin dediler. Ben de söz falan verdim. Mutlaka gitmeliydim. İşi hallettikten sonra yağmur başladı. Beni de göndermedi büyükler. Ben bağırıp çağırıyorum. Söz verdim. Gitmeliyim. Ağlıyorum falan, kendi kendimi yiyorum. İşte bu süreç sonrasında abimler geldi. Onlar da maç yapamamışlar ama zaten bana kumpas kurmuşlar. Ben gitmeyeyim diye beni geride bırakmışlar falan. Tabii çocuk kafasıyla onu düşünemeyip ne pahasına olursa olsun gitmeyi kafama koymuş bir şekilde kendimi yıpratırken böyle bir gerçekle yüzleşmek bana epey koymuştu.
Ana tarafından kuzenimin babasının köyündeydik. Ben o zamanlar küçüktüm ve benden 6-7 yaş büyük olan kuzenlerim ve abim dağa doğru gidip orada maç yapacaklardı. Bana da bir görev verdiler. Onu yaptıktan sonra gelirsin dediler. Ben de söz falan verdim. Mutlaka gitmeliydim. İşi hallettikten sonra yağmur başladı. Beni de göndermedi büyükler. Ben bağırıp çağırıyorum. Söz verdim. Gitmeliyim. Ağlıyorum falan, kendi kendimi yiyorum. İşte bu süreç sonrasında abimler geldi. Onlar da maç yapamamışlar ama zaten bana kumpas kurmuşlar. Ben gitmeyeyim diye beni geride bırakmışlar falan. Tabii çocuk kafasıyla onu düşünemeyip ne pahasına olursa olsun gitmeyi kafama koymuş bir şekilde kendimi yıpratırken böyle bir gerçekle yüzleşmek bana epey koymuştu.
