Baştan sona okudum. Emeğine, eline, kalemine sağlık. Güzel bir çalışma olmuş. Sadece merak ettiğim bir konu var. Türkçe bu türde yapılmış şarkılar, albümler yok mu? Bu konuda onu tam olarak çıkaramadım.
Ben biraz araştırayım, dedim. Çok sağlıklı bir sonuç da yok. Sade Moko isimli bir şarkıcının "Küçük Dünya" isimli albümünü buldum. Kendisi albümü “Türkiye’nin ilk midwest emo rock albümü” olarak tanımlıyormuş. Ben türe hâkim olmadığım için dediğinin sağlamasını yapamıyorum. Albümü seninle paylaşıyorum, sen muhakkak buna cevap verirsin.
Tekrardan emeğine sağlık. Bu türde dinlediğim şarkıların türünü ayırt edebilirsem dinlediğimde burada paylaşırım.
Ben biraz araştırayım, dedim. Çok sağlıklı bir sonuç da yok. Sade Moko isimli bir şarkıcının "Küçük Dünya" isimli albümünü buldum. Kendisi albümü “Türkiye’nin ilk midwest emo rock albümü” olarak tanımlıyormuş. Ben türe hâkim olmadığım için dediğinin sağlamasını yapamıyorum. Albümü seninle paylaşıyorum, sen muhakkak buna cevap verirsin.
Tekrardan emeğine sağlık. Bu türde dinlediğim şarkıların türünü ayırt edebilirsem dinlediğimde burada paylaşırım.
Değerli yorumun için çok teşekkür ederim.
Türkiye'de emo sahnesi maalesef ki pek gelişmemiş olduğu için yer veremedim. Küçük Dünya'yı biliyorum midwest emo dönemine baya ilgili birisi Moko kendi çapında bir şeyler yapıyor. Ne yazık ki Türkiye'de plak şirketleri midwest era gibi cüretkar akımlara fazla ilgi göstermiyor bundan ötürü böyle müzisyenler kolayca piyasaya giremeden hevesini yitiriyor.
Benim arkadaşımın da bir projesi var. Göz atmak isterseniz şöyle bir parçasını bırakayım.
Synth breakdownları seven biri post-hardcore tadında işleri var. Bence baya iyi <3
Özet isteyenlere
- Emo müziği, duygusal konulara, gençlerin problemlerine ve bunalımlarına odaklanan şarkı sözleriyle tanınır.
- Emo kelimesi "emotional hardcore"un kısaltmasıdır.
- Emo müziği, post-hardcore kökenli bir müzik türüdür.
- Emo müziği rock müziği ve türevlerinde sıkça görülür, ancak günümüzde rap müziği ve pop müziği gibi geniş bir kulvarda da etkisi vardır.
- Emo müziğinin kökenleri, 1980'lerde hardcore punk ve post-hardcore müziğinin etkisiyle ortaya çıktı.
- Rites of Spring, emo müziğinin bilinen ilk grubudur.
- Emo müziği, hardcore punk müzikten ayıran önemli özellikler arasında daha melodik, duygusal ve kişisel bir tarzı vardır.
- Sunny Day Real Estate, 1990'ların başında emo müziğinin gelişimine katkıda bulunan önemli bir gruptur.
- Midwest emo, emo müziğinin ikinci dalga olarak bilinen dönemidir.
- Midwest emo müziği, punk kökenlerinden uzaklaşarak math rock ve duygusal vokallerle karakterize edilir.
- Midwest emo müziği, yeraltı sahnesinde popülerlik kazanmış, ancak genel olarak tanınmamıştır.
- Emo müziği, duygusal konulara, gençlerin problemlerine ve bunalımlarına odaklanan şarkı sözleriyle tanınır.
- Emo kelimesi "emotional hardcore"un kısaltmasıdır.
- Emo müziği, post-hardcore kökenli bir müzik türüdür.
- Emo müziği rock müziği ve türevlerinde sıkça görülür, ancak günümüzde rap müziği ve pop müziği gibi geniş bir kulvarda da etkisi vardır.
- Emo müziğinin kökenleri, 1980'lerde hardcore punk ve post-hardcore müziğinin etkisiyle ortaya çıktı.
- Rites of Spring, emo müziğinin bilinen ilk grubudur.
- Emo müziği, hardcore punk müzikten ayıran önemli özellikler arasında daha melodik, duygusal ve kişisel bir tarzı vardır.
- Sunny Day Real Estate, 1990'ların başında emo müziğinin gelişimine katkıda bulunan önemli bir gruptur.
- Midwest emo, emo müziğinin ikinci dalga olarak bilinen dönemidir.
- Midwest emo müziği, punk kökenlerinden uzaklaşarak math rock ve duygusal vokallerle karakterize edilir.
- Midwest emo müziği, yeraltı sahnesinde popülerlik kazanmış, ancak genel olarak tanınmamıştır.
isthisbandemo.com adında vaktiyle müzik ortamlarında meme olmuş, gag niyetiyle açılmış bir websitesi var. Bu sitedeki arama yerine bir grup yazıyorsunuz ve o grubun emo olup olmadığını yazıyor. Sitenin çıkış noktası insanların herhangi bir grubun emo olup olmadığı konusunda tartışmaya girmesinden geliyor. Ornegin Weezer bu grupların başında geliyor.
Tabii bu site ciddi bir site değil. Alexisonfire emo grubu değil diyor mesela. Bu tamamen yanlış.
Yine de çok iyi bir dönemdi bu grubun meme olduğu sıralar. Biraz nostaljik oldum ve paylaşmak istedim :3 Şimdi işe kaçmam lazım benim.
Tabii bu site ciddi bir site değil. Alexisonfire emo grubu değil diyor mesela. Bu tamamen yanlış.
Is Alexisonfire an Emo Band?
This site answers the important question: Is Alexisonfire an Emo Band?
isthisbandemo.com
Yine de çok iyi bir dönemdi bu grubun meme olduğu sıralar. Biraz nostaljik oldum ve paylaşmak istedim :3 Şimdi işe kaçmam lazım benim.
Herkese merhaba arkadaşlar! Yazının içerisinde bahsettiğim crabcore türünün en anahtar albümlerinden biri olan Someday Came Suddenly hakkında biraz yazmak istiyorum. 11 Kasım 2008 yılında çıkmış ve crabcore çılgınlığına zirve dönemini yaşatmış Attack Attack! albümü. Bu albüm aynı zamanda grubun ilk stüdyo albümüydü. Bu yazımda tür adına değerli olan bu albümü biraz daha yakından inceleyeceğiz.
Öncelikle bu albüm grubun aynı yıl kaydedip yayınladığı bir albümdü. Grup kendilerince avangart yaklaşımlı bir albüm ortaya çıkarmıştı. Synth breakdownlar, screamo etkili vokaller ve clean vokalli nakaratlarla bu albüm synth-core, electronicore adı verilen trendi yakalamış görünüyordu. Dönemin yorumlarını incelediğimizde bu albümün arkasında Duran Rise Records da trende güveniyor gibi duruyordu. Albüm de şanslıydı çünkü albümün mix ve mastering noktasının yanında gitarlarinda, drum programming kısmında tam bir yıl sonra Asking Alexandria başyapıtı sayılabilecek olan Stand Up and Scream albümünden tanıyacağımız Joey Sturgis görev alıyordu.
Albüm yayınlandıktan sonra karmaşık yorumlarla karşılaşıyor. Sebebi ise albüm genelinde kullanılan autotune ve elektronik unsurlar metal müziğe karşı bir hakaret olarak görülüyor. Yine de Bilboard 200'de 193.sıraya yerleşmek ve Heatseekers albums listesinde 9.sırada yer almak gibi ilk çıkışını yapan bir gruba göre önemli başarılar elde ediyor. Takdir edersiniz ki ekstrem unsurlar taşıyan bir albüm için oldukça önemli bir etki.
Crabcore meme'leri, electronicore trendi gibi etkilerin yanında bu albüm bize post-hardcore ögelerinin elektronik unsurlarla nasıl harmanlanabileceği konusunda büyük bir ilham oluyor. Daha sonraları bu albümün izini süren birçok grup bu geleneği sürdürüyor. Bizim şu sıralar Beartooth grubuyla çalışmalarından tanıdığımız caleb shomo'yu, Rise Records isimli plak şirketini ve daha birçok şeyi müziğe kazandırıyor. Bağnaz metalcilerin hala eleştirdiği bir albüm olsa da bu albüm aslında bir albümden çok daha fazlası.
Yazımı sonlandırmadan önce albümün kadrosu ve şarkılarından bahsedeyim.
Austin Carlile – ekstrem vokaller
Johnny Franck – clean vokal ve gitar
Caleb Shomo – back vokaller ve dj
Andrew Wetzel – davul
Andrew Whiting – gitar
John Holgado – bas gitar
Albümü oluşturan parçalar ise şu şekilde:
1. hot grills and high tops
2. stick stickly
3. bro, ashley's here (bu parça aynı zamanda albüme adını veriyor.)
4. shred, white & blue
5. party foul
6. what happens ıf ı can't check my myspace when we get there?
7. ınterlude
8. the people's elbow
9. kickin' wing, animal doctor
10. dr. shavargo pt. 3
11. catfish soup
12. outro
Öncelikle bu albüm grubun aynı yıl kaydedip yayınladığı bir albümdü. Grup kendilerince avangart yaklaşımlı bir albüm ortaya çıkarmıştı. Synth breakdownlar, screamo etkili vokaller ve clean vokalli nakaratlarla bu albüm synth-core, electronicore adı verilen trendi yakalamış görünüyordu. Dönemin yorumlarını incelediğimizde bu albümün arkasında Duran Rise Records da trende güveniyor gibi duruyordu. Albüm de şanslıydı çünkü albümün mix ve mastering noktasının yanında gitarlarinda, drum programming kısmında tam bir yıl sonra Asking Alexandria başyapıtı sayılabilecek olan Stand Up and Scream albümünden tanıyacağımız Joey Sturgis görev alıyordu.
Albüm yayınlandıktan sonra karmaşık yorumlarla karşılaşıyor. Sebebi ise albüm genelinde kullanılan autotune ve elektronik unsurlar metal müziğe karşı bir hakaret olarak görülüyor. Yine de Bilboard 200'de 193.sıraya yerleşmek ve Heatseekers albums listesinde 9.sırada yer almak gibi ilk çıkışını yapan bir gruba göre önemli başarılar elde ediyor. Takdir edersiniz ki ekstrem unsurlar taşıyan bir albüm için oldukça önemli bir etki.
Crabcore meme'leri, electronicore trendi gibi etkilerin yanında bu albüm bize post-hardcore ögelerinin elektronik unsurlarla nasıl harmanlanabileceği konusunda büyük bir ilham oluyor. Daha sonraları bu albümün izini süren birçok grup bu geleneği sürdürüyor. Bizim şu sıralar Beartooth grubuyla çalışmalarından tanıdığımız caleb shomo'yu, Rise Records isimli plak şirketini ve daha birçok şeyi müziğe kazandırıyor. Bağnaz metalcilerin hala eleştirdiği bir albüm olsa da bu albüm aslında bir albümden çok daha fazlası.
Yazımı sonlandırmadan önce albümün kadrosu ve şarkılarından bahsedeyim.
Austin Carlile – ekstrem vokaller
Johnny Franck – clean vokal ve gitar
Caleb Shomo – back vokaller ve dj
Andrew Wetzel – davul
Andrew Whiting – gitar
John Holgado – bas gitar
Albümü oluşturan parçalar ise şu şekilde:
1. hot grills and high tops
2. stick stickly
3. bro, ashley's here (bu parça aynı zamanda albüme adını veriyor.)
4. shred, white & blue
5. party foul
6. what happens ıf ı can't check my myspace when we get there?
7. ınterlude
8. the people's elbow
9. kickin' wing, animal doctor
10. dr. shavargo pt. 3
11. catfish soup
12. outro
Geçtiğimiz günlerde "Eras and Composers in Music" dersimin midterm sınavı için American Football grubunun bir klasiği olan Never Meant şarkısının kapsamlı bir analizini yaptım. @Mr. Darkside'ın isteği üzerine Türkçe çevirisini yapıp burada da paylaşacağım. Bence gayet güzel ve detaylı bir analiz oldu 
Never Meant" şarkısının Kapsamlı Analizi
Bir American Football klasiği olan "Never Meant," emo ve math rock türlerinde çığır açan bir şarkıdır. 1999 yılında yayımlanan bu şarkı, karmaşık gitar çalışmaları, duygusal sözleri ve benzersiz ölçü işaretleri ile bilinir. Bu türde alışık olduğumuz progresif bir sounda sahiptir. Bu sadece bir şarkı değil; dinleyicileri karmaşık bir ses manzarasına ve dokunaklı hikayeye davet eden duygusal bir serüvendir aslında. Şarkı dinleyicide; hüzün, içsel düşünce ve adeta duygusal bir yolculuğun hissini uyandırır. Progresif bir parça olduğu için kolaylıkla yaşayan bir eserdir Never Meant. Bu klasiğin analizini, şarkının karmaşık gitar düzenlemelerinden, duygusal vokallerinden ve lirikal temasından bağımsız yapmak mümkün değil. Bu yüzden daha derine inmek ve bu klasik hakkında daha fazla detayı size sunmak istiyorum. Daha kolay ve anlaşılabilir olması için bu analizi 7 alt başlığa ayırdım.
Verse-chorus-verse-chorus-bridge-chorus yapısıyla yazılan parça, geleneksel yapıları terk ediyor ve bu saydığım bölümler arasındaki akıcı geçişlerle adeta özenle dokunmuş ve işlenmiş bir halı gibi sunuluyor. Gelenekselliği terk etmiş formu, bizi dinletiye çekiyor. Her bir section bu özenle dikilmiş halının farklı bir deseni gibi. Hafif varyasyonlarla karakterize ediliyor ve gelişme hissiyatı bahsettiğim progresifliği yaratıyor. Şarkı, sesli bir atmosfer yaratmaya odaklanmış diyebiliriz. Bu durum, şarkının atmosferinin önemli bir unsur olduğunu açıkça gösteriyor.
Daha önce belirttiğim gibi, gitarlar bu şarkıda önemli bir role sahiptir. Parçada clean ve distortion tonları arasında hassas bir denge var. Bu zıtlık adeta şarkı boyunca dans ediyor. Bu dans, duygusal bir mimari yaratıyor, her nota, sözlerin ağırlığını taşıyan bir direk görevi görüyor. Sadece gitarlar değil, aynı zamanda davul ve bas da bu şarkının gücünü destekliyor. Kısacası bu özel şarkıda enstrümanlar, her bir öğenin farklı noktalarda parlamasına destek oluyor.
Hepsinden önce bu şarkının BPM’i ne çok hızlı ne de çok yavaş. Bu durum şarkının melankolik bir hissiyat uyandırmasına katkıda bulunuyor. Gitardaki tapping tekniği, senkoplu davul katmanları ile birlikte belirgin bir ritmik ve perküsif hissiyat yaratılıyor. Parçada ritim sadece yapısal bir öğe değil; aynı zamanda duygusal bir ağırlık taşıyor. Şarkının melankolik, kompleks ve ağır atmosferini güçlendiriyor. Bu özellikleri de math rock türüne özgü unsurları parçaya taşıyor.
Aynı zamanda şarkıda ekstra bir duygusal etki için kontrollü bir şekilde disonans kullanılıyor ve bize disonansın kusur olmadığını; bilinçli bir tercih olduğunu, duygusal etkiyi artıran kontrollü bir kaos olduğunu öğretiyor. Disonans sadece hüzün denizindeki bir dalga ve dinleyicinin duygusal yolculuğuna ek derinlik katıyor. Ayrıca, harmoni yalnızca vertical değil, aynı zamanda mekansal bir element olarak şarkıda karşımıza çıkıyor.
Ayrıca şarkıda melodik sunumun dinamik aralığı dikkat çekici. Gitar hatları arasındaki etkileşim karmaşık olsa da uyumlu bir dokuya sahip ve bu melodik derinliği güçlendiriyor.
Benim için bu şarkı hüzün ve karmaşıklıkla dolu samimi bir yolculuk gibi, kesinlikle deneyimlemeye değer. Zamanın ötesinde bir klasik.
Never Meant" şarkısının Kapsamlı Analizi
Bir American Football klasiği olan "Never Meant," emo ve math rock türlerinde çığır açan bir şarkıdır. 1999 yılında yayımlanan bu şarkı, karmaşık gitar çalışmaları, duygusal sözleri ve benzersiz ölçü işaretleri ile bilinir. Bu türde alışık olduğumuz progresif bir sounda sahiptir. Bu sadece bir şarkı değil; dinleyicileri karmaşık bir ses manzarasına ve dokunaklı hikayeye davet eden duygusal bir serüvendir aslında. Şarkı dinleyicide; hüzün, içsel düşünce ve adeta duygusal bir yolculuğun hissini uyandırır. Progresif bir parça olduğu için kolaylıkla yaşayan bir eserdir Never Meant. Bu klasiğin analizini, şarkının karmaşık gitar düzenlemelerinden, duygusal vokallerinden ve lirikal temasından bağımsız yapmak mümkün değil. Bu yüzden daha derine inmek ve bu klasik hakkında daha fazla detayı size sunmak istiyorum. Daha kolay ve anlaşılabilir olması için bu analizi 7 alt başlığa ayırdım.
- Yapı
- Enstrümanlar
- Ritim
- Ölçü İşaretleri
- Armoni
- Melodi
- Sonuç
Yapı
Şarkı, geleneksel müzik yapılarından sapıyor. Bu başlıkta parçanın geleneksel olmayan yapısını inceleyip bölümler arasındaki akıcı geçişleri ve bunların dinleyici deneyimine etkisini değerlendireceğim. Verse-chorus-verse-chorus-bridge-chorus yapısıyla yazılan parça, geleneksel yapıları terk ediyor ve bu saydığım bölümler arasındaki akıcı geçişlerle adeta özenle dokunmuş ve işlenmiş bir halı gibi sunuluyor. Gelenekselliği terk etmiş formu, bizi dinletiye çekiyor. Her bir section bu özenle dikilmiş halının farklı bir deseni gibi. Hafif varyasyonlarla karakterize ediliyor ve gelişme hissiyatı bahsettiğim progresifliği yaratıyor. Şarkı, sesli bir atmosfer yaratmaya odaklanmış diyebiliriz. Bu durum, şarkının atmosferinin önemli bir unsur olduğunu açıkça gösteriyor.
Enstrümanlar
Mike Kinsella ve Steve Holmes'un gitarları arasındaki etkileşim, şarkının kimliğini oluşturan unsurlar olarak karşımıza çıkıyor. Bu ikilinin clean ve distortion tonlarını kullanış şekli ve diğer entrümanların parçadaki rolü çok kritik. Daha önce belirttiğim gibi, gitarlar bu şarkıda önemli bir role sahiptir. Parçada clean ve distortion tonları arasında hassas bir denge var. Bu zıtlık adeta şarkı boyunca dans ediyor. Bu dans, duygusal bir mimari yaratıyor, her nota, sözlerin ağırlığını taşıyan bir direk görevi görüyor. Sadece gitarlar değil, aynı zamanda davul ve bas da bu şarkının gücünü destekliyor. Kısacası bu özel şarkıda enstrümanlar, her bir öğenin farklı noktalarda parlamasına destek oluyor.
Ritim
Never Meant, genellikle standart desenlerden sapan karmaşık ritimlere sahip bir şarkı. Senkop ve düzensizlikler taşıyor. Bu unsurlar şarkının benzersiz sonik atmosferine hayati bir katkı sağlıyor. Hepsinden önce bu şarkının BPM’i ne çok hızlı ne de çok yavaş. Bu durum şarkının melankolik bir hissiyat uyandırmasına katkıda bulunuyor. Gitardaki tapping tekniği, senkoplu davul katmanları ile birlikte belirgin bir ritmik ve perküsif hissiyat yaratılıyor. Parçada ritim sadece yapısal bir öğe değil; aynı zamanda duygusal bir ağırlık taşıyor. Şarkının melankolik, kompleks ve ağır atmosferini güçlendiriyor. Bu özellikleri de math rock türüne özgü unsurları parçaya taşıyor.
Ölçü İşaretleri
Şarkı, taşıdığı benzersiz ritmik karakteristiğe ek olarak 6/4 ve 9/8 gibi heterodoks ölçüler içeriyor. Bu ölçüler, bir dalga gibi değişkenlik gösteriyor. Bu dalgalanmalar sadece müzikal, ince detaylar değil; aynı zamanda duygusal vurgular ve şarkının dokusuna örülmüş duyguların karmaşıklığını vurguluyor. Armoni
Never Meant harmonik yapısı kesinlikle güçlü bir çalışma. Bu yüzden karmaşık ve geleneksel olmayan akor progresyonuna sahip diyebiliriz. C Major tonajıyla ve Ionian ölçüde yazılsa da genellikle majör ve minör akorlar arasında değişen bir yapıya sahip. Bu değişkenlik parçanın duygusal atmosferini geliştiriyor diye düşünüyorum. Şarkıda akorlar, anahtar ölçüdeki diatonik yapıya sıkı sıkıya bağlı olmadığı için güçlü bir değişkenlik taşıyor, ve bu da dinleyicide huzur ve rahatlama hissi yaratıyor. Aynı zamanda şarkıda ekstra bir duygusal etki için kontrollü bir şekilde disonans kullanılıyor ve bize disonansın kusur olmadığını; bilinçli bir tercih olduğunu, duygusal etkiyi artıran kontrollü bir kaos olduğunu öğretiyor. Disonans sadece hüzün denizindeki bir dalga ve dinleyicinin duygusal yolculuğuna ek derinlik katıyor. Ayrıca, harmoni yalnızca vertical değil, aynı zamanda mekansal bir element olarak şarkıda karşımıza çıkıyor.
Melodi
Şarkıda vokalik melodi ve gitar hatlarıyla iç içe geçmiş şekilde şarkının kimliğinin kritik bir parçasını oluşturuyor. Adeta müzikal bir diyalog var parçada. Her melodi bir diğerine yanıt veriyor ve derin duygusal bir konuşma ortaya çıkıyor. Dinleyici bunu anlamasa da hissedebiliyor. Ana melodiler, tapping tekniği kullanılarak gitarlarda yer alırken bu melodiler duygusal bir ifadeye dönüşüyor ve genel atmosfere hayati bir katkıda bulunuyor. Ayrıca şarkıda melodik sunumun dinamik aralığı dikkat çekici. Gitar hatları arasındaki etkileşim karmaşık olsa da uyumlu bir dokuya sahip ve bu melodik derinliği güçlendiriyor.
Sonuç
American Football grubunun Never Meant isimli bu klasiğinin, Midwest sahnesinde neden özel bir yere sahip olduğunu gördük. Parça, birbirine eklemlenmiş olan türler arasında akıcı bir geçişi sunuyor. Grubun karmaşık enstrümantasyonu sunuş şekli ve şarkı yazımına olan eşsiz yaklaşımı, dinleyiciler için zamansız bir esere dönüştürüyor. Müzik dünyası için ders niteliği taşıyor bile diyebilirim. Benim için bu şarkı hüzün ve karmaşıklıkla dolu samimi bir yolculuk gibi, kesinlikle deneyimlemeye değer. Zamanın ötesinde bir klasik.
Bu Konuya Bakmış Kullanıcılar (Üye: 0, Ziyaretçi: 1)
Korsanfan.com Her Hakkı Saklıdır. 2008-2023.
Tasarım Korsanfan V.6.0
Tasarım Korsanfan V.6.0
