İzlediğiniz Son Film

Kitaba bakarken, filmin ismini görüp izledim. Kadro sağlam, işleniş başarılı.

Gladiator 2

Üç filmde çok iyiydi. Aralardan ayıklayıp seçiyorum.

İlk filmdeki varoşların yerine bu sefer zengin züppelerini koymuşlar. Rahatsız edici, söve söve izledim.

kadir †. dedi ki:

İlk filmdeki varoşların yerine bu sefer zengin züppelerini koymuşlar. Rahatsız edici, söve söve izledim.

Gizli İçerik

Barda, bir barda kendilerini korkunç bir kabusun içinde bulan bir grubun hikayesini konu ediyor. Geçmişin günümüze kıyasla masum kaldığı, eskisinden daha vahşi, daha karanlık, daha acımasız sosyal çevremizde, dokunsak patlayacak gibi duran toplumsal kutuplaşmaların tam ortasında, şehrin bambaşka bir yerinde bambaşka bir barda, tüm kabuslarınızın ötesinde bir gece adım adım ilerliyor.

Genişletmek için tıkla ...

Son yılların en ucube işi bu oldu, utanmadan "bakın cinsiyetçilik yapmıyoruz yönetmenimiz bilem kadın ehüehüehü" çektiler.. Cumali Ceberler falan bunun yanında mehh kalıyor.

kekomancer dedi ki:

Son yılların en ucube işi bu oldu, utanmadan "bakın cinsiyetçilik yapmıyoruz yönetmenimiz bilem kadın ehüehüehü" çektiler.. Cumali Ceberler falan bunun yanında mehh kalıyor.

Genişletmek için tıkla ...

Sonu da olmamış, hepsini nereye öldürüyorsun. Millet tatmin olsun diye koymuşlar.

Çoktan Avrupa'ya kapağı atıp arazi olmuşlardı. Dünya öyle pis bir yer, Eylem Tok'u misal hala geri getirmeye çalışıyorlar.

The Reader (2008)

Bu film ilk başta klasik bir gençlik aşkı gibi başlıyor; Michael ile Hanna’nın ilişkisini izlerken “Bu ne tatlı çift” diyeceğiniz cinsten. Ama ikinci yarıda bambaşka bir hikâye pat diye önünüze düşüyor. Tıpkı bir buzdağının su üstünde göründüğünden daha fazlası var ya, işte film de tam öyle; geçmişin karanlık yüzünü yavaş yavaş çıkarıyor.

Sonu belki biraz “tamam bu mu?” dedirtiyor, çünkü fazla gösterişsiz ve sade bitiyor. Ama bence bu sadelik, karakterlerin yaşadığı iç hesaplaşmayı ve yalnızlığı daha da hissettiriyor. Yani büyük patlamalar beklemeyin; onun yerine içinize işleyen bir vicdan muhasebesiyle karşılaşacaksınız.

Özetle, The Reader ilk başın tatlı, sonra derin bir dram arayanlar için ideal.

2 saat 50 dakikalık görsel ve sanatsal şölen.





Geçtiğimiz aylarda kaybettiğimiz efsanevi yönetmen Theo Angelopoulos üçlemesinin ilk filmi olan Ağlayan Çayır’da, 1919-1949 arasında yaşanan bir trajik hayat hikayesi anlatılıyor. Eleni, Odessa’da doğmuş fakat savaş döneminde annesi ve babasını kaybetmiştir. Eleni Alexis’in ailesi tarafından evlat edinilir ve aile Odessa’dan göç eder. Ağlayan Çayır, yeni bir kasabaya yerleşen aileyle beraber büyümeye başlayan çocukların, özellikle de Eleni’nin hikayesidir. Bu bir Yunan trajedisi diyen Angelopoulos, Eleni’yi (Troyalı Helen) bir simge olarak kullanmış. Bir kadının çocukluğundan başlayıp gençliğini, aşık oluşunu, sahip olduğu herşeyi kaybedip yeniden yalnız kalışını anlatıyor. Angelopoulos bu filmle, 2004 yılında Avrupa Film Akademisi Ödülleri’nden Eleştirmenler Özel Ödülü’nü kazandı. Üçlemenin ikinci filmi, 1953’te Stalin’in öldüğü gün Özbekistan’da başlayan bir yol hikayesi olacak.

İlginç şekilde başlayıp, çok çabuk random bullshit'e döndü. Şunun senaryosunu tek gözden geçirip, günümüz şartlarıyla düzgün bir şekilde çekseler, Eggers'ın, Northman'ınden daha iyi olurdu.