Şimdi bir kaç kişi garip bulacak ancak aramızda askerliğini bitirmiş,hayatını belli bir yere kadar getirmiş insanlar olduğunu biliyorum. İçimden böyle bir konu açmak geldi. Bazen acaba gençlikten dolayımı hislerim diyorum bir de yaşça büyüklerimden duymak istedim.
Gelelim konumuza. Sizden bazen zor bazen güzel bazen acılı olan aşklarınızı duymak istiyorum. İnsanoğluyuz sonuçta herkes 1 kez aşık olmuştur. Bazen acaba aşık mıyım hoşlanıyor muyum diye düşünüyorum ben de bu yüzden hislerinizi duymak istedim. Forumda bayan olmadığını sanıyorum ve dışarıda içerken veyahut dertleşirken bu konulara girmem normalde. Fazla uzatmadan kesiyorum ve kendim anlatmaya başlıyorum.
Uzun süredir çok yakın arkadaş olup da açılamadığım bir kız var. Yaklaşık 3 yıldır yakın arkadaş 6 yıla yakın zamandır da tanışıyoruz. Şu an belki de tartışamadığım tek insan kendisi. Gözlerine baktıkça içime yaşama arzusu doluyor. 3 yıldır kimseye anlatmamıştım hislerimi geçen aya kadar. Gülümsemesiyle dertlerimi unutuyorum. Arkadaş grubumuzda iken de kıskançlıktan çıldırsam da genelde tepkimi koyamıyorum. Kokusunu hissettiğimde kendimden geçiyorum. Güvendiğim tek insan olması ona aşık mıyım yoksa sadece hoşlanıyor muyum bilmememe sebep oluyor. Biraz da bu yüzden açtım konuyu. Ha bu arada bir kaç defa evlenme teklif ettim sarhoşken, dalga geçtiğimi sanıp kabul etti. Geçen de bir arkadaşına ''sevgili gibiyiz kendime yakıştıramıyorum ona o gözle bakmayı'' deyince kendimi alkole verdim iyice.
Gelelim konumuza. Sizden bazen zor bazen güzel bazen acılı olan aşklarınızı duymak istiyorum. İnsanoğluyuz sonuçta herkes 1 kez aşık olmuştur. Bazen acaba aşık mıyım hoşlanıyor muyum diye düşünüyorum ben de bu yüzden hislerinizi duymak istedim. Forumda bayan olmadığını sanıyorum ve dışarıda içerken veyahut dertleşirken bu konulara girmem normalde. Fazla uzatmadan kesiyorum ve kendim anlatmaya başlıyorum.
Uzun süredir çok yakın arkadaş olup da açılamadığım bir kız var. Yaklaşık 3 yıldır yakın arkadaş 6 yıla yakın zamandır da tanışıyoruz. Şu an belki de tartışamadığım tek insan kendisi. Gözlerine baktıkça içime yaşama arzusu doluyor. 3 yıldır kimseye anlatmamıştım hislerimi geçen aya kadar. Gülümsemesiyle dertlerimi unutuyorum. Arkadaş grubumuzda iken de kıskançlıktan çıldırsam da genelde tepkimi koyamıyorum. Kokusunu hissettiğimde kendimden geçiyorum. Güvendiğim tek insan olması ona aşık mıyım yoksa sadece hoşlanıyor muyum bilmememe sebep oluyor. Biraz da bu yüzden açtım konuyu. Ha bu arada bir kaç defa evlenme teklif ettim sarhoşken, dalga geçtiğimi sanıp kabul etti. Geçen de bir arkadaşına ''sevgili gibiyiz kendime yakıştıramıyorum ona o gözle bakmayı'' deyince kendimi alkole verdim iyice.
Kızlar bakmadığından değil uzak durdum.Reddettim filan.Prensip olarak ilk tanıştığım kişiyle kapatıcam olayı.Her erkeğin yiyebilecegi halt değil 
