Mümkünse hayatta olan şairlerden bişeyler paylaşın. Ölmüş adamlara küfretmeyelim günahtır.
Büyüklerle ben yapamıyorum
çocuklar da almıyor beni oyunlarına
devlet dairesinde
yangından kurtarılmayacak
sıkışmış bir çekmece gibiyim
açılamıyorum sana
Kardeşiyle sokaklarda hep
bir örnek giydirilen sen
nasıl sevmezsin eşitliği
yürürken düşen çoraplarını
aynı hizaya getirmek için
annen değil miydi önünde diz çöken
Bu dizelerle Sunay abim çok sağlam küfür yedi benden. En azından yaşıyo adam
Hep sevdim yazı, neden bilmem.
Hep sevdim sıcağı.
Yazları senden uzaktım, seni göremiyodum
ama gene de sevdim yazı.
Belki de yaz bitip de sana anlatacak onca şeyim biriktiğinde,
yada senin, gözlerin parlayarak anlatacağın hikayelerin olduğunda o anı paylaşmayı sevdim belki.
Yada seninle hiç alakası olmaksızın
koşmayı, oynamayı, özgür olmayı sevdim.
Belki de sadece sıcak olduğu için sevdim.
Belki kat kat giyinmem gerekmediği,
belki yazları hasta olmadığım için sevdim.
Belki de sadece sevdim yazı.
Seni sevdiğim gibi anlamsız ve umarsızca.
Şimdi yaz bitmiş, soğuklar gelmiş durumda.
Yollar buz tutmuş, günler önce yağan kar sağda solda inatla direniyo erimeye, yok olmaya.
Belki de benim gibi eyvallah demeyi bilmiyolardır.
Yada benim gibi kabullenmeyi kendilerine yediremiyolardır.
Belki de sadece duruyolardır.
O erimeye direnen karın kirlenmişliğinde, yazları düşündüm.
Belki de bundan sonra yazlar eskisi gibi olmayacak.
Ben yazları eskisi gibi sevmeyeceğim.
Denizsiz bi şehirde yaşadığım görece kısa yıllardan sonra, artık yazlar eski yazlar değiller.
Artık sen yoksun o yazlarda.
Artık bisikletim yok.
Artık umutlarım yok.
Ne kadar da kolay harcadın hepsini.
Bundan sonra yazlarımı senin için harcamicam.
Çünkü sen yoksun!
Çünkü yazlar eski yazlar değil.
Çünkü ben...
Demiştim ya sana, sever adım uzaklaşırım ve sadece "eyvallah" derim diye.
Ben o eyvallah'ı dediğim gün yazlar soldu.
Yazlar eski yazlar değil artık.
Sen gittin, ben değiştim.
Sadece sana değil
Yaza,umutlarıma,bisikletime ve kendime de eyvallah dedim ben.
Hep sevmiştim oysa yazı.
Hep kaçmıştım soğuktan, kardan.
Sen gittin, yazlar gitti
en kötüsü de ben yazdan vazgeçerken, kışı sevmeye başlamadım. Ben de gittim istemeden.
Yazlardan, kendimden ve hayallerimden.
Nacizane bi imzam olsun konuda.
Yusuf bu konu pek atışmalık değil be. Daha ziyade ben yanı dötü dağatırken okuyacağım şiirler olur burda.
