Chocho ve dedeyi sanırım kapak hikayesinden beri görmemiştik, eski bir dosta uğramak gibi oldu, seri başlarda duygusal konuları, daha sık işlerdi ve daha farklı konseptler bulunuyordu beni de seriye başlamaya iten buydu sanki tüm masalları tek bir yerden okuyorduk bu zamanla yitirildi hikaye de işleniş açısından monotonlaştı ki bu kadar uzun bir seride normal buluyorum... Sonuçta son düzlükteyiz genel kanının aksine ben başlarda aldığımız tada ulaşacağımızı umuyorum, hafif tempolu yavaş ve sancılı olacaksa da (ne mutlu biriktirip okuyabilenlere) . Bu arada luffynin topmana zarar verememesinin ardında başka bir sebep çıkacaktır. Bu panellerde hep gözlerindeki bakışlar öne çıkıyor, meyvelerinin özel yetenekleriye ilgilidir herhalde. Luffy her zaman rakiplerinin yenmenin bir yolunu bulmuştur...