Dün aldatan kız arkadaşımdan ayrılıp bu sabah mutlu uyandım. Günlerdir yeriyorum, sövüyorum ama bugün op'e biraz daha pozitif yaklaşacağım çünkü öyle ya da böyle bizi aldatmaz.
Şimdi meyve mevzusuna, havadan güçlenmeye, alakasız çizim tarzına falan birkaç gündür bozuk atıyorum, hatta küsmüştüm seriye. Şimdi bölümü okuyunca farkettim ki Oda da uzun bir süre önce seriye küsmüş ve hiçbirimiz bunu farkedememiş, sürekli Oda'nın üstüne gitmişiz. Oda öyle ciddili, havalı, savaşlı şeyler çizmeyi sevmiyor, o yüzden hevesini kaybediyor. Bu bölümle birlikte seriyi kendi istediği noktaya çektiğini hissediyorum. Yazar mutluysa ben de mutlu olurum okurken.