Toplu Taşıma Araçlarındaki Anılarınız

[ReaperDuke]

Daha önce bindiğiniz uçak otobüs gemi minibüs metro vs toplu ulaşım araçlarında yaşadığınız anılarınızı bu konuda paylaşabilirsiniz.

Benim başıma çok önemli bir olay gelmemesine rağmen internette okuduğum kadarıyla insanların başına bu konuda iyi veya kötü akla gelmeyen olaylar gelmiş hem korktum hem güldüm. Forumdaki talihlileride görmek isteriz.



Benim başıma çok uçuk bir olay gelmedi en fazla yakıt istasyonunda şoför yolcu kadını unutmuştu 40 dk yol aldıktan sonra geri dönmüştük otobüsle
Birde Üni'ye gitmek için otobüse binmiştim etraf kalabalık tıkabasa karşımda bir kız ve sevgilisi var bana arkaları dönük bende telefonda sevdiğim bi fotonun ekran görüntüsünü alayım derken sesi full açıkmış koca otobüste sesi duyuldu kızın sevgilisi kesin çekti felan dedi mırıldandı herkes bana bakıyor o an otobüste adım sapığa çıktı neyseki unutuldum

 

[Bavs]

Küçükken annem mavi şapkalı minibüse bineceğiz demişti. Bende şoförde mavi şapka mı olacak anne demiştim. Az dalga geçmemişlerdi

 

[Dracule Mihawk]

Ben Ankara'ya otobüsle giderken midemi bozdum ishal oldum. Molada wcde çok uzun vakit geçirdim. Tüm otobüs benim götümü bekledi. Utanmıştım

 

[Kenny]

İstanbuldaki ilk zamanlarım. Henüz metrobüse binip de oturabilmişliğim yok. Köylü ben, nazik nazik kimseye temas etmeden metrobüse binene kadar millet çoktan boş olan 3-5 koltuğa oturmuş oluyor. Bir yandan olsun büyüklük bende kalsın diyorum içimden, bir yandan da gücüme gidiyor. Bu şehir beni kabul etmiyor, nazik köylü diyerek dışlıyor çünkü. Metrobüse binerken itiliyor, kakılıyor, örseleniyorum sürekli.

Bir gün yorgun argın metrobüse bindim yine. Bir baktım üç tane boş koltuk var iki tane yan yana bir tane de karşılarında tekli. Hemen hareketlendim ama karşıdan da üç kız hareketlendi boş koltuklara.

Önce duracak gibi oldum. Boş koltuk sayısı üçtü. Kızlar da üç kişiydi. Koltuklar onların hakkıydı. Sonra büyüklerimin şu sözü aklıma geldi: "Ya bir kahraman olarak ölürsün ya da villain olacak kadar uzun yaşarsın."

Bir kahraman olarak ölmek istemiyordum. Metrobüste iyiler asla yer bulamıyorlardı. Herkesin sövdüğü, ama herkesin de içten içe yerinde olmak istediği o boş yer kapabilen adam olmak istiyordum artık. Hızımı arttırdım. Tekli olan boş yere kızlardan biri oturmuştu bile.

Diğer iki kız ikili boş yere oturamadan ikili koltuktan camın yanında olana oturdum. Yanıma kızlardan biri oturdu. Üçüncü kız ise ayakta kaldı. Ayakta kalan kız yol boyunca bana pis pis bakmıştı; fakat umurumda değildi. Artık ben de boş koltuk için çomarlaşan biriydim.

Bu olaydan sadece birkaç hafta sonra, metroda inenleri beklemeden binmeye çalışan yaşlı teyzeleri yarıp geçecek kadar iradeli birisi olmuştum. Yürüyen merdivenin solunda duran yaşlı amcaları çiğ çiğ yiyordum. Büyüklerimin dediği gibi: "En zor kararlar, en güçlü iradeleri gerektirir."

 

[ReaperDuke]

Küçükken annem mavi şapkalı minibüse bineceğiz demişti. Bende şoförde mavi şapka mı olacak anne demiştim. Az dalga geçmemişlerdi

Sorun bence sende değilmiş

Ben Ankara'ya otobüsle giderken midemi bozdum ishal oldum. Molada wcde çok uzun vakit geçirdim. Tüm otobüs benim götümü bekledi. Utanmıştım

Inan böylesi daha iyi olmuş 3 saat otobuste bok kokusu çekmisliğimiz var

İstanbuldaki ilk zamanlarım. Henüz metrobüse binip de oturabilmişliğim yok. Köylü ben, nazik nazik kimseye temas etmeden metrobüse binene kadar millet çoktan boş olan 3-5 koltuğa oturmuş oluyor. Bir yandan olsun büyüklük bende kalsın diyorum içimden, bir yandan da gücüme gidiyor. Bu şehir beni kabul etmiyor, nazik köylü diyerek dışlıyor çünkü. Metrobüse binerken itiliyor, kakılıyor, örseleniyorum sürekli.

Bir gün yorgun argın metrobüse bindim yine. Bir baktım üç tane boş koltuk var iki tane yan yana bir tane de karşılarında tekli. Hemen hareketlendim ama karşıdan da üç kız hareketlendi boş koltuklara.

Önce duracak gibi oldum. Boş koltuk sayısı üçtü. Kızlar da üç kişiydi. Koltuklar onların hakkıydı. Sonra büyüklerimin şu sözü aklıma geldi: "Ya bir kahraman olarak ölürsün ya da villain olacak kadar uzun yaşarsın."

Bir kahraman olarak ölmek istemiyordum. Metrobüste iyiler asla yer bulamıyorlardı. Herkesin sövdüğü, ama herkesin de içten içe yerinde olmak istediği o boş yer kapabilen adam olmak istiyordum artık. Hızımı arttırdım. Tekli olan boş yere kızlardan biri oturmuştu bile.

Diğer iki kız ikili boş yere oturamadan ikili koltuktan camın yanında olana oturdum. Yanıma kızlardan biri oturdu. Üçüncü kız ise ayakta kaldı. Ayakta kalan kız yol boyunca bana pis pis bakmıştı; fakat umurumda değildi. Artık ben de boş koltuk için çomarlaşan biriydim.

Bu olaydan sadece birkaç hafta sonra, metroda inenleri beklemeden binmeye çalışan yaşlı teyzeleri yarıp geçecek kadar iradeli birisi olmuştum. Yürüyen merdivenin solunda duran yaşlı amcaları çiğ çiğ yiyordum. Büyüklerimin dediği gibi: "En zor kararlar, en güçlü iradeleri gerektirir."

Biz bunu Üniye giderken her gün yaşıyoruz böyle bi motivasyonum hiç olmadı .

 

[kagura]

En yakın arkadaşımla sarhoş olduğumuz bir gece metroya kusmuştum. Çok üzgünüm bu kadar Kagura olduğum için.

 

[KFC]

Eski sevgilimi otobüste unutmuştum

 

[Çörekçioğlu Luffy]

Hatırlamaya çalışıyorum.... Yok, aklıma bir şey gelmiyor. Sadece binip inmişim bu zamana kadar.:/ Arada bir yanlış araca binip kendi kendime yapmış olduğum cahilce çılgınlıklar var.

 

[Bavs]

Hatırlamaya çalışıyorum.... Yok, aklıma bir şey gelmiyor. Sadece binip inmişim bu zamana kadar.:/ Arada bir yanlış araca binip kendi kendime yapmış olduğum cahilce çılgınlıklar var.

Yalnız değilsin reis bende çok aktif kullanırım 8 senedir. Ama yok zorluyorum çıkmıyor. Arada metrobüste kavga falan çıkıyorda burnumun dibinde hiç olmadı muhabbete uzak kalıyorum genelde.

 

[Hiken no Ace]

Mahallece geziye gittiğimizde yanlış otobüse binip epey iş çıkartmıştım aileme başka hatırladığım yok. :/