Bir çocuk vardı cin ile evli olduğunu iddia ediyordu. Çocuğu olduğunu söylüyordu. Psikolojisi bozuktu ama çok da fena değildi. SOnro komple gitti. Neredeyse hiç uyumuyordu günlük ihtiyaçlarını karşılıyor yiyor içiyor ama sanki başka alemde yaşıyordu sürekli anlamsız konuşuyor gülüyor kızıyordu. Bazen yanında kendisinden çok daha kısa biri varmış gibi onunla konuşup gülüyordu. Millet çocuğuyla konuşuyor falan diyordu.Anlatıyorum o zaman. Bundan 4 sene evvel falan önce, her gece kan ter içinde uyanıyorum sürekli kabus görüyorum. Kabuslarımda birinden kaçıyorum böyle yüzünü görmüyorum ama. Sağlıksal açıdan yolunda gitmeyen bir şeyler de var o sıralar bende, aylar boyunca süren bir şey. Doktora gittim falan bir sıkıntı yok, ilaç kullandım her şey yolunda gözüküyor. Kabuslarım devam ediyor falan. Annem en sonunda çaresiz bir şekilde tasavvufla ilgilenen bir tanıdığına danıştı, adam demiş ki kızın bir eşyası lazım. Annem götürdü, adam 3 4 saat uğraşmış (cinlerle savaşmış olabilir) ve sonunda demiş ki; yatağının iki yanında iki tane cin var. Her gece onlarla uyuyor. Sağ yanındaki kızına aşık, sol yanındaki de onu koruyor. Kötü bir niyetleri yok ama rüyasına girmesi ondan demiş. Konuştum onlarla şimdi falan demiş odadan çıktıktan sonra. Annem anlatıyor bana bunları, gülme krizine giriyorum yarılıyorum falan. Bu olaydan birkaç saat sonra bahsettiğim sağlık problemim düzeldi, sonrasındaki çook uzun bir süre de kabus falan görmedim. :/
Onun durumuna çok şaşırmıştım. Kişilik bölünmesinin farklı bir türü gibi. Gerçekten farklı bir alemde yaşıyor gibi ama aynı zamanda hayattan kopuk değil. Göz göze geldiğinde sana bakmadığını hissediyorsun ama sana asla çarpmaz.