En Büyük Aşkınız Nasıldı

Hiç olmadı

Joey Wheeler dedi ki:

Yıllar geçiyor, bırak başka birini sevmeyi kimsenin elini dahi tutamıyorum, o bir süre sonra saymayı bırakacağım kadar ilişki yaşıyor. Yıllar sonra bir gece ansızın aklına geliyorum, mesaj atıp halimi hatrımı soruyor. Konuşmanın sonunda ''Senin kalbin yok üzülemezsin kendine iyi bak'' yazıp konuşmayı bitiriyor. Rüyalarımda hala onu gördüğümü, onu düşünmeden tek bir günümün dahi geçmediğini bilmeden komik bir şakaymış gibi bunu yazıp, tek bir cümleyle içimi kanatıp usulca gidiyor. Söylenebilecek onca söz, tonlarca küfür varken tek bir kelime bile etmiyorum, kızamıyorum. Asla kendinizi böyle küçük düşürmeyin.

Genişletmek için tıkla ...

Sağlıksız bir noktaya evriliyor sanki. Bunun için yardım almayı düşünür müydün?
Bu şeylerden pek anlamam o yüzden çok iyi bir değerlendirme mercii değilim ama senin yerinde olsam ben kızardım sanki kendime. Aşk acısı çekmek, rezilleşmek falan doğal sanıyorum ama bir noktada yoluna devam edebilmek mümkündür herhalde.

01746 dedi ki:

Sağlıksız bir noktaya evriliyor sanki. Bunun için yardım almayı düşünür müydün?
Bu şeylerden pek anlamam o yüzden çok iyi bir değerlendirme mercii değilim ama senin yerinde olsam ben kızardım sanki kendime. Aşk acısı çekmek, rezilleşmek falan doğal sanıyorum ama bir noktada yoluna devam edebilmek mümkündür herhalde.

Genişletmek için tıkla ...

Tabi ki sağlıksız, sevgi dediğin şey karşılıklı olur, sevilesin ki sevesin. Benim durumuma daha çok takıntı denilebilir, malesef kadın cinayetleri vb. olaylar bu tarz hastalıklı zihinlerden çıkıyor, o karısını-sevgilisini öldürdü tarzı haberlere konu olan psikopatlarla aynı takıntıya sahibim. Tek fark ben zararı kendime veriyorum. İkimizin de elinde olmayan bazı sebeplerden dolayı hali hazırda yıpranmış olan ilişkimizi bitirdik, hala görüşüyorduk ama bitmişti yani. Kısa bir süre sonra başka birini buldu, bunun üzerine her gururlu erkeğin yapması gerektiği gibi tek bir kelime bile etmeden, tüm yaşadıklarımıza rağmen veda bile edemeden çıktım hayatından.
Bolca gözyaşı ve rezilliğin olduğu çok ağır bir dönemden geçtim, biraz biraz normale döndüğümde geçtiğini sandım, yanılmışım. Bu süreç içerisinde hep beni aradı, sürekli ulaşmaya çalıştı ama yüz vermedim. Eğer 1 kez olsun onu dinlersem tekrar başa döneceğimi biliyordum çünkü. Tam herşey düzeldi derken karşıma çıkan her kızda onu aradığımı, sadece onunla benzer huya, görünüşe sahip olanlardan hoşlandığımı fark edince film koptu bende. O andan sonra karşı cinsle herhangi bir etkileşimim kalmadı. Şuan hala kimseye karşı bir şey hissedemiyorum, hayatımda bundan çok daha ağır ailevi problemler var, tüm sorunlarımın içinde en küçük olanı bu belki de. Bununla yaşamaya alışalı çok oldu. Bir gün karşıma biri çıkar, tüm bu kötü anıları bir günde unutturur, böyledir bu işler. Her geçen yılın ardından biraz biraz hafifliyorum, inceldiği yerden kopacak işte.

Aşk işleri bana boş geliyor bence aşıksanızda korkmayın, kasmayın her şey olacağına varır