Meyvelerin evrimi ile ilgili olan konumu biliyorsunuz. O teoriyi yazarken, meyvelerin kendi kendilerine oluştuklarını düşünüyordum, ama sonradan meyvelerin üretilmiş olma ihtimalleri daha ağır bastı. Onunla ilgili olarak da şöyle düşünüyorum;
Ben meyvelerin insan yapımı olduklarını, sonradan da bu şekilde geliştirildiklerini sanıyorum. Daha iyisini yapmaya çalışmışlar, sonuç önceki konuda bahsettiğim meyve evrimi olmuş. Meyveleri doğal hallerinde evrimleştirmişler. Bu sayede hem yeni bir tür ortaya çıkmış, hem de eski tür yerinde kalmış. Meyveler de zaman içerisinde kendi kendilerine benlik kazanmışlar ve girdikleri bedenleri sahiplenmişler. Bu yüzden çoğu meyve girdiği bedeni sonsuza dek değiştirmiş. Logia türleri istedikleri zaman bunu kapatabilmekte, Paramecia türlerinin bazıları kapatabilmekte, bazıları meyvenin etkisinden çıkamamakta, Zoan türleri ise tamamen meyvenin etkisi altına girmekteler. Leopar meyvesi Lucci'yi daha vahşi birine dönüştürüyor mesela. Meyvenin sahiplenme olayı o kadar ileri boyutlarda ki, cansız nesneleri bile dönüştürebiliyorlar. Sahiplenme durumu yüzünden, ikinci bir meyve yenilemiyor. Çünkü her meyve bedeni kendisine istiyor. Sahiplenme olgusu, bu meyvelerin şeytandan geldiği durumunu yaratıyor ve isimlerine Şeytan Meyvesi diyorlar.
SAD'dan gördüğümüz üzere Şeytan Meyveleri üretilebiliyor. Daha önceden bir ruh teorisi oluşturmuştum. O teoriye göre, One Piece Dünyası'nda her şeyin bir ruhu vardı. Bu sayede Roger her şeyin sesini duyabilmekte, Zoro her şeyin nefesini hissedebilmekte idi. Antik çağda yapılan bu meyvelerinde birer ruhları vardı. Ancak SAD yapımı meyveler gibi pasif konumdalardı. Aradan geçen yıllarda, meyveler kendi ruhlarını özgür kılmış. Spider-Man takip edenler, onun üzerine yapışan simbiyotun özelliklerini bilirler. Meyveler de aynı bu simbiyot gibi olmuşlar.
Paramecia ve Zoan türleri, meyveleri yaratan imparatorlukta günlük kullanım için üretilmişler. Zaten Paramecia türlerine bakacak olursanız, savaşmaktan ziyade günlük hayattaki işlerde epey yardımcı olarak şeyler. Aynı şekilde Zoan türleri de öyle. O zamanlar her meyveden fazla sayıda olduğunu düşünüyorum. Ancak zamanla ruhların kendilerini özgür bırakmaları sonucu, her meyveyi tek kişi kullanabilir hale gelmiş.
Paramecia ve Zoan'ı böyle açıkladıktan sonra, gelelim Logia türlerine. Bu türlerin askeri amaçlı üretildiğini ve bir savaş çıkması durumunda savunma amaçlı kullanılmak istendiklerini düşünüyorum. En üstte yazdığım gibi; önce meyvenin kaba hali çıkarılmış. Sonradan da meyve daha iyi bir hale getirilmiş.
Gelelim SAD yapımı meyvelere. Bu meyvelerden gördüğümüz üzere, meyve kullanıcıları dönüşüm yapamıyorlar. Yaptıkları takdirde, eski hallerine dönemiyorlar. SAD yapımı meyveler kendilerine bir benlik kazanamadıkları için, iki meyve arasında çatışma çıkmıyor ve bu sayede iki meyveli olunabiliyor. Doflamingo'nun, Hükümet bağlantılarını kullanarak bahsettiğim antik imparatorluğun meyve yapımı ile ilgili bilgilerine ulaştığı ve Smile projesini başlattığı yönünde düşüncelerim var.
Burada yazanların alayı, boş boş otururken aklıma gelen, çoğu kişiye saçma gelecek düşüncelerdir. Meyve evrimi teorimi de hala destekliyorum. Eleştirilerinizi saygı çerçevesinde yapmanızı rica ediyorum.
Paramecia meyvelerin günlük kullanım alanlarına dair birkaç örnek görelim;
Bomu Bomu no Mi: Maden kazıları, inşaat alanları.
Hana Hana no Mi: Fabrika, tarla.
Baku Baku no Mi: Geri dönüşüm.
Mane Mane no Mi: Tiyatro, eğlence.
Doa Doa no Mi: Ulaşım.
Awa Awa no Mi: Temizlik.
Ope Ope no Mi: Sağlık.
Apoo'nun meyvesi: Müzik, eğlence.
Diğer meyvelere de alakalı konular bulunabilir. Salt örnekler olmaları açısından bunları yazdım.
Ben meyvelerin insan yapımı olduklarını, sonradan da bu şekilde geliştirildiklerini sanıyorum. Daha iyisini yapmaya çalışmışlar, sonuç önceki konuda bahsettiğim meyve evrimi olmuş. Meyveleri doğal hallerinde evrimleştirmişler. Bu sayede hem yeni bir tür ortaya çıkmış, hem de eski tür yerinde kalmış. Meyveler de zaman içerisinde kendi kendilerine benlik kazanmışlar ve girdikleri bedenleri sahiplenmişler. Bu yüzden çoğu meyve girdiği bedeni sonsuza dek değiştirmiş. Logia türleri istedikleri zaman bunu kapatabilmekte, Paramecia türlerinin bazıları kapatabilmekte, bazıları meyvenin etkisinden çıkamamakta, Zoan türleri ise tamamen meyvenin etkisi altına girmekteler. Leopar meyvesi Lucci'yi daha vahşi birine dönüştürüyor mesela. Meyvenin sahiplenme olayı o kadar ileri boyutlarda ki, cansız nesneleri bile dönüştürebiliyorlar. Sahiplenme durumu yüzünden, ikinci bir meyve yenilemiyor. Çünkü her meyve bedeni kendisine istiyor. Sahiplenme olgusu, bu meyvelerin şeytandan geldiği durumunu yaratıyor ve isimlerine Şeytan Meyvesi diyorlar.
SAD'dan gördüğümüz üzere Şeytan Meyveleri üretilebiliyor. Daha önceden bir ruh teorisi oluşturmuştum. O teoriye göre, One Piece Dünyası'nda her şeyin bir ruhu vardı. Bu sayede Roger her şeyin sesini duyabilmekte, Zoro her şeyin nefesini hissedebilmekte idi. Antik çağda yapılan bu meyvelerinde birer ruhları vardı. Ancak SAD yapımı meyveler gibi pasif konumdalardı. Aradan geçen yıllarda, meyveler kendi ruhlarını özgür kılmış. Spider-Man takip edenler, onun üzerine yapışan simbiyotun özelliklerini bilirler. Meyveler de aynı bu simbiyot gibi olmuşlar.
Paramecia ve Zoan türleri, meyveleri yaratan imparatorlukta günlük kullanım için üretilmişler. Zaten Paramecia türlerine bakacak olursanız, savaşmaktan ziyade günlük hayattaki işlerde epey yardımcı olarak şeyler. Aynı şekilde Zoan türleri de öyle. O zamanlar her meyveden fazla sayıda olduğunu düşünüyorum. Ancak zamanla ruhların kendilerini özgür bırakmaları sonucu, her meyveyi tek kişi kullanabilir hale gelmiş.
Paramecia ve Zoan'ı böyle açıkladıktan sonra, gelelim Logia türlerine. Bu türlerin askeri amaçlı üretildiğini ve bir savaş çıkması durumunda savunma amaçlı kullanılmak istendiklerini düşünüyorum. En üstte yazdığım gibi; önce meyvenin kaba hali çıkarılmış. Sonradan da meyve daha iyi bir hale getirilmiş.
Gelelim SAD yapımı meyvelere. Bu meyvelerden gördüğümüz üzere, meyve kullanıcıları dönüşüm yapamıyorlar. Yaptıkları takdirde, eski hallerine dönemiyorlar. SAD yapımı meyveler kendilerine bir benlik kazanamadıkları için, iki meyve arasında çatışma çıkmıyor ve bu sayede iki meyveli olunabiliyor. Doflamingo'nun, Hükümet bağlantılarını kullanarak bahsettiğim antik imparatorluğun meyve yapımı ile ilgili bilgilerine ulaştığı ve Smile projesini başlattığı yönünde düşüncelerim var.
Burada yazanların alayı, boş boş otururken aklıma gelen, çoğu kişiye saçma gelecek düşüncelerdir. Meyve evrimi teorimi de hala destekliyorum. Eleştirilerinizi saygı çerçevesinde yapmanızı rica ediyorum.
Paramecia meyvelerin günlük kullanım alanlarına dair birkaç örnek görelim;
Bomu Bomu no Mi: Maden kazıları, inşaat alanları.
Hana Hana no Mi: Fabrika, tarla.
Baku Baku no Mi: Geri dönüşüm.
Mane Mane no Mi: Tiyatro, eğlence.
Doa Doa no Mi: Ulaşım.
Awa Awa no Mi: Temizlik.
Ope Ope no Mi: Sağlık.
Apoo'nun meyvesi: Müzik, eğlence.
Diğer meyvelere de alakalı konular bulunabilir. Salt örnekler olmaları açısından bunları yazdım.