[Tartışma] İnsanın Doğada Yaşanan Olaylara Müdahalesi Hakkında Bir Soru

Kabul etmek gerek ki bir yandan bozarken bir yandan düzeltiyoruz. Durmaksızın süren bir çaba var. Her yıl milyonlarca balık attığımız plastiklerden etkileniyor ve biz o bozulmuş balıkları yiyoruz. İnsanların plastik atmasını engelleyemiyorsun ama atılan plastikleri daha çabuk toplama yöntemi geliştirebiliyorsun. Yıkan sayısı üreten sayısından her zaman daha fazla ama üretim öyle böyle devam etmese çok daha perişan olurduk. Doğaya etkimiz sanıldığından çok daha fazla var. Bir yandan avcılık gibi bir kavram var önü alınamayan zira çok pahalı bir mesele. Devletler bundan büyük gelir elde ediyor. Bazı hayvanı öldürmek için elli bin lira para ödeniyor. Öte yandan nesli tükenme tehlikesi geçiren hayvanları kısıtlı bir alana koyup yeniden üremesini sağlıyoruz. İnsanlık olarak ortak bir akla sahip değiliz. Öyle olduğu gün muhtemelen farklı bir şey olacağız. Örneğin fare gibi sosyal hayvanlar bir şeyin zehirli olduğunu fark ettiğinde tekrar yemiyor ve eşini bundan haberdar edebiliyor. Onu öldürmek için daha güçlü zehirler kullanıyor ama bu sefer de toprağı zehirliyoruz. Yani doğa ile kavgamız bize kesinlikle eksi olarak dönüyor. Ama bu kavga olmasa gelişimin olması da mümkün değil. Baştan sona çelişkiler ile dolu bir mesele bu.

twei dedi ki:

ince çizgi o bahsettiğim zıtlaştırmada yatıyor. bişeyi anlamak için dışında olman gerekir, insan kendini soyutlayarak anlam yükler, anlam yükledikten sonra da parçası olduğunu kabullenir. gerçi kabullenişinin de bi yaptırımı yoktur, zaten öyledir. yabancılaşmak bi anlam arayışıdır.
benim kitabımda bi wow 5 like a bedeldir. yaklaşımını sevdimdi.

sen de beni beğenmemişsin.......

Genişletmek için tıkla ...

Payback
İmzalı bir tane göndermedin ki okuyalım
Ama arkadaş ofansif algıladı herhalde ve de get dedi.

Sorunun cevabı kurtarmam olmalı. Belgesel izlediysen bu tür avlarda avcı sürüye daldığı zaman bütün sürüyü öldürmez, karşısındaki düşman değildir, avdır. O hayvablardan 1 ya da 2 tanesi ölecek geri kalanlar kurtulacak. O 1-2 tane ava acıyıp kurtarmak demek avın da avcının da adaptasyonunu değiştirmek demek. İlerleyen avcı nesilleri büyük avlara insan müdahalesi olabileceğini öğrenmiş olacak. Bir dahaki sefere kurtarmak isteyen kişi olursa ona rağmen kurtaramayabilir bu durumda. Ayrıca av olan hayvan da o durumdan nasıl kurtulacağını öğrenememiş olacak. Kaçmak yerine insan yardımını bekleyecek belki de. Zaiyat nor alde olandan daha büyük olacak. Avcıyı daha güçlü, avı ise daha güçsüz hale getireceksin. Uzun zaman aralığında popülasyon değişimine sebep olma ihtimalin var. Belki de kurtardığın hayvanın nesli tükenecek uzun vadede. Peki bu durumda müdahale ederek o sevimli hayvanı kurtarmış mı olursun?

bu çakal prokiritya aslında çaktırmadan hepimize örtülü bi soru soruyor. doğala müdahil olmalı mıyız derken aslında sormak istediği soru insanın acizini kurtarmalı mıyız... fakat insana empati duyduğunuz için rasyonel düşünemiyorsunuz diyor ve bunu insandan uzaklaştırıyormuş gibi yapıp, doğa ve insan arasına set çekerek soruyor. as çakal değil. yazıklar olsun....

twei dedi ki:

bu çakal prokiritya aslında çaktırmadan hepimize örtülü bi soru soruyor. doğala müdahil olmalı mıyız derken aslında sormak istediği soru insanın acizini kurtarmalı mıyız... fakat insana empati duyduğunuz için rasyonel düşünemiyorsunuz diyor ve bunu insandan uzaklaştırıyormuş gibi yapıp, doğa ve insan arasına set çekerek soruyor. as çakal değil. yazıklar olsun....

Genişletmek için tıkla ...

Yanaklı hayvanın sebebi şimdi belli oldu. Az kalsın ben de kaptırıyordum kendimi. En zayıf yanımdan yakaladı. Neyse ki sen varsın reyiz uyandık sayende